Kim Petras mag dan nog maar een jaar (bescheiden) golven aan het maken zijn in de muziekindustrie, toch voelt het nodig om nu al de pure pop die de Duitse serveert te ijken aan hedendaagse popiconen als Ariana Grande, of die uit het verleden zoals Kylie Minogue. ‘Clarity’ is een project dat inspiratie puurt uit pijn doch bonst van genot en potentieel, en is een plezier om naar te luisteren.

Hoewel ‘Clarity’ het debuut is van de popzangeres, heeft Petras al een hele resem singles en een ep op haar naam staan. Sommige van die singles (‘Heart to break’, ‘I don’t want it at all’) haalden wat succes in de hitlijsten, maar het overgrote deel bleef beperkt tot het bereiken van haar loyale fanbase, haar bunheads. Een significant deel van ‘Clarity’ deelde Petras reeds in de aanloop naar de release, een vrijheid die ze zich kan permitteren aangezien elk nummer verschijnt op haar eigen Bunhead-label.

Kim Petras is een eigenzinnige artieste. Niet alleen omwille van de krantenkoppen die ze in het verleden haalde omwille van de hormonenbehandeling die ze op jonge leeftijd al kreeg voor de overgang van sekse. Tevens weet ze zich meer en meer te onderscheiden door de nummers die ze uitbrengt, wat zeer duidelijk wordt op haar debuut. Voorheen kregen we singles die ze categoriseerde onder ‘Era 1’ en was er de Halloween-ep ‘Turn off the lights, vol 1’, maar nooit kregen we echt een uitgesponnen werk. Petras heeft duidelijk haar persoonlijkheid gestoken in dit album, waarop ze als een kameleon van versnelling verandert tussen de verschillende nummers door. De trage, trap infused ballade ‘Broken’ staat loodrecht op het hevigere en stevigere ‘Icy’ waarin synths de show stelen. Beide verdienen met recht en reden hun plaats op het album en geen van de twee of van de resterende tien tracks vallen uit de toon, ondanks de unieke genetische code die ze allemaal hebben.

Wat de verschillende nummers met elkaar verbindt zijn de uitstekende vocale prestaties die Petras levert. Op ‘Personal hell’ en ‘Do me’ toont ze wat ze in haar mars heeft. Petras heeft een stemregister waarmee ze haar medepopartiesten het nakijken geeft. Dat de zangeres in een vingerknip van hoog naar laag kan gaan, schept een aangename extra dimensie in de muziek die ze produceert.

Dat ‘Clarity’ niet de meest soul searching, diepgravende muziek aflevert, zoals platen van Mitski of Angel Olsen dat wel doen, ontkent Kim Petras niet. Haar debuut is vooral een project van omgaan met de pijn die mensen haar in het verleden bezorgd hebben. Op de eerste plek komt nog steeds het maken van mierzoete pop, waarbij tijdens het productieproces meer dan een keer naar het verleden werd geknipoogd. Zo werd Robyns eerste plaat ‘Robyn’s here’ uit 1995 al gelinkt aan Petras’ debuut, en hoorden wij een grote invloed van Kylie Minogues glam rock in ‘Sweet spot’. De popster speelt leentjebuur zonder te kopiëren. Het verleden is Petras’ fundering, maar wat op die fundering gebouwd wordt, is 100% eigen makelij.

Petras’ eerste volwaardige album is een schot nét naast de roos. Er zijn nog hoekjes, kantjes en scherpe stukjes die glad gevijld konden worden. Dat neemt niet weg dat dit een ijzersterk debuut is waarmee de Duitse haar plek opeist naast de grote namen van het popkoninkrijk. ‘Clarity’ is een rijkelijke 30 minuten lang waarin we gepamperd worden met luxueuze pop overgoten met glitter en een nineties-vibe, samengebald door de Kim Petras-touch.