Ook al lijkt de Oostenrijkse muziekscene op het eerste zicht niet meer dan een zielloos zootje, toch vind je er in de underground heel wat groepen terug die je aandacht enigszins waard zijn. Zo is er bijvoorbeeld het noisy trio Killed By 9V Batteries dat sinds 2004 de platenmarkt bestookt met talrijke splitsingles en in eigen beheer uitgebrachte cd’s.
Wie vertrouwd is met de groep zal wel weten dat deze bestaat uit het soort muzikanten die trouw zweren aan lawaaierige gitaren, waarbij Sonic Youth wellicht eeuwig als oppergoden zullen blijven gelden. Groot was dan ook de verbazing toen de band voor hun derde cd opteerde voor Patrick Pulsinger als producer, want deze man was zowaar bekend voor zijn nu-discowerk, met Hercules & Love Affair als bekendste wapenfeit. Van noise had de lieve man echter maar weinig kaas gegeten.
Nu ja, de trouwe fans zullen dit misschien het meest poppy album van hun favorieten vinden maar toch is deze nieuweling weer overduidelijk een release geworden die mooi aansluit bij wat in de jaren ’90 uitkwam op labels als Dischord en Touch And Go. Mooie referenties, maar het duidt meteen ook aan waar het schoentje pijn doet. ‘The Crux’ is een evenwichtige, melodieuze noise plaat geworden die nooit op de zenuwen werkt. Wie daarentegen ook maar een beetje thuis is in het genre hoort niet alleen waar de klepel hangt, maar zal ook vrij vlug moeten vaststellen dat er in het verleden honderden andere van deze groepjes te vinden waren, en vaak betere.
Thurston Moore mag dan wel het voorbeeld zijn, albums als ‘Daydream Nation’ en ‘Evol’ zien we deze batterijen niet vlug maken, waardoor deze “bijna-klonen” vrij vlug onderaan een stapeltje belangrijkere cd’s zullen verdwijnen. We kunnen deze cd verdienstelijk noemen, helaas voor Killed by 9V Batteries is dat anno 2011 niet het juiste woord om boven de grijze massa uit te steken.
Killed By 9V Batteries website
Album verdeeld door Sonic Rendezvous