In de vier jaar na het zelfgetitelde debuut zaten Josh Lloyd-Watson en Tom McFarland van Jungle niet stil. Gedurende die periode werd het duo meermaals geconfronteerd met tegenslagen en liefdesverdriet, wat de basis vormt van ‘For ever’.

Deze tweede plaat vertelt het klassieke verhaal van aantrekken en afstoten tussen twee geliefden. Helaas kan het niet altijd rozengeur en maneschijn zijn en gaat ieder al snel zijn eigen weg. Het album neemt je mee op een roadtrip doorheen het verwerken van dat verdriet waarbij er onderweg plaats is voor nieuwe liefdes. Zo is ‘Beat54’ doordrongen van de funk en neosoul. Verder doet het vooral terugmijmeren naar de mooie tijd van de rollerdisco waar alles nog zorgeloos was. ‘Cherry’ lijkt in eerste instantie niet te passen in het repertoire van Jungle. Een hoog no-nonsensegehalte, amper funk en geen grotesk gevoel. Maar toch past het er op een rare wijze helemaal bij. Met “you never gonna change me, I was already changing” geeft het duo aan dat het klaar is om een nieuwe koers te varen en nieuwe dingen te willen uitproberen.

Jungle pakt de draad (of liaan) bijgevolg niet volledig op waar ze die op het debuut werd achtergelaten. De sterke, funky beats en dynamische, zonnige tonen ruimen hier en daar plaats voor een achtelozer sfeertje en diepgaandere teksten. Opener ‘Smile’ vliegt er meteen in en kenmerkt het gevoel van grootheid dat zo typerend is voor Jungle. Heel veel percussie, een hoge falsetstem en een beat die de temperatuur een paar graden doet stijgen ontbreken dan ook niet.

Op ‘Cosurmyne’ bereikt het liefdesverdriet een waar dieptepunt. Langs de ene kant worden zwaardere zinnen zoals “get out of bed and forget about me” versterkt door een vingervlug pianoriedeltje. Anderzijds brengen de hoge stemmen een hemels effect met zich mee, wat de dramatiek extra in de verf zet. Met ‘Pray’ is de cirkel rond en is er plaats voor een nieuwe liefde. De typische sound van Jungle is hierop goed vertegenwoordigd en de vergelijking met ‘Time’ kan al snel gemaakt worden. Verder creëren de tussenstukjes met de strijkers een gevoel van grootheid dat opgebouwd wordt tot een hoogtepunt wat een mooie afsluiter is van het album.

Met ‘For ever’ bewijst Jungle dat het gegroeid is doorheen de jaren en zeker niet vastgeroest is. Hoewel de plaat niet volledig in de lijn ligt van de vorige, kunnen er heel wat parallellen getrokken worden. De iets rustigere en meer laidback nummers versterken het gevoel van aantrekken en afstoten en zorgen dat er een mooie dynamiek doorheen het album stroomt waardoor het blijft boeien. Jungle toont aan geen eendagsvlieg te zijn en durft zichzelf voor een uitdaging te stellen.

Jungle komt zijn nieuwe plaat voorstellen op donderdag 22 november in een uitverkochte Trix.