Jordan Rakei bezit een paar stembanden die gemaakt zijn uit het fijnste fluweel. Waar hij die voor ‘Wallflower’ nog inzette om introspectieve onzekerheden vorm te geven, gooit hij op ‘Origin’ de deuren open naar een levendige tuin. De bloemen komen los van de muur en zoeken de buitenwereld op. Geïnspireerd door de series ‘Black mirror’ en ‘The handmaid’s tale’, brengt Rakei z’n bezorgdheden over AI en de toekomst tot leven. Dat doet hij met een sound die zich meer opent, maar niet overal zwaar genoeg doorweegt om zonder meer een weelderige toekomst te verzekeren.

Vriendschappen met Loyle Carner en Tom Misch leverden Rakei glansrijke features op. Zo past hij als gegoten in zijn rol in ‘Ottolenghi’ van Carners buitengewone jongste plaat ‘Not waving, but drowning‘. De drie vormen een soort omgekeerde Bermuda-driehoek waar met goud omhulde samenwerkingen uit tevoorschijn komen. Op ‘Origin’ moet hij het weer alleen doen en aanvankelijk start de plaat behoorlijk overtuigend met drie sterke nummers. Daarna dreigt de inhoud een knipperlichtrelatie aan te gaan met de aandacht die ervoor kan opgebracht worden.

Rakeis grootste bezorgdheid is het verlies van menselijkheid in een wereld waar technologie het steeds meer overneemt. ‘Mind’s eye’ is een futuristische hypothese waar falende tech-implantaten de gedachten overspoelen met chaos. Een nummer dat gemakkelijk kan volstaan tijdens een sollicitatie voor schrijver van het volgende seizoen van ‘Black mirror’. In ‘Say something’ roept hij dan weer op om tegen de virtuele wereld in te gaan en waardevol contact te maken met je medemens. Die onheilspellende boodschappen zijn allemaal verpakt in contradictorisch opgewekte muzikale ondersteuning. Het laat je aangenaam gedesoriënteerd rondzweven, tot ‘Moda’ je aandacht weer even vastgrijpt.

Jordan Rakei moet opletten dat hij niet de man van de goeie features wordt. Op zijn eigen albums eist hij niet genoeg van de persoon die ernaar luistert. Vragen om met een metaforische vuist op tafel te slaan, zou niet echt gaan als je Rakei in z’n zachte eigenheid wil laten. Maar hij zal het moeten aandurven om op z’n minst weerhaken in de verwondering te slaan. Anders zal hij niet verder komen dan bescheiden loeren over de muur waar grootsheid achter schuilgaat.

Jordan Rakei speelt deze zomer op Down The Rabbit Hole en stelt zijn nieuwe plaat voor in de AB op 5 oktober. Info en tickets vind je hier.