“IDM actually stands for Idiotic Dance Music because there’s nothing smart about making dance music you can’t dance to” verscheen onlangs als status op het Twitteraccount ‘UK rave youtube comments’ (Aanrader om te volgen!). Grappige opmerking, maar de bezieler ervan heeft duidelijk nog nooit naar Jonny3snareS geluisterd die op zijn nieuwe plaat ‘Attack, decay’ het intelligente en het dansbare moeiteloos aan elkaar lijmt.

‘Attack, decay’ verschijnt op het Gentse label Caoutchou, maar zelf is Jonathan Hipgrave afkomstig uit  Cornwall, waar ook Aphex Twin opgroeide. Naar het voorbeeld van de bekendste muzikant uit de streek maakt hij ook ‘Intelligent dance music’ onder de naam Jonny3snareS, waarbij hij vooral de nadruk legt op acidklanken en percussie die dezelfde opgefokte energie uitstraalt als het gemiddelde jurylid van The Masked Singer wanneer er weer een onverwachte BV uit zo’n pak tevoorschijn komt.

Openingstrack ‘Tue3118’ geeft meteen al aan dat de D in IDM daar toch met een reden staat. De aanstekelijke acidmelodieën en de prominente koebel maken het onmogelijk om stil te blijven staan op de gelaagde elektronica, al helpt het wel dat er doorheen het nummer een four-on-the-floor beat loopt. Deze dient echter vooral als een kapstok om alle bliepjes, bloepjes en ritmische snufjes aan op te hangen.

Het merendeel van de tracks zou dus zeker niet vals klinken op een typische dansvloer, van de euforische acid op ‘Cynthia’ tot de boerende synths op ‘Pig’ die effectief als een knorrend varken klinken. Af en toe wordt de ritmesectie echter nog wat complexer, zoals op het titelnummer, waardoor het gemiddelde paar dansbenen wellicht de draad kwijt raakt – al worden de ritmes nooit zo knettergek als bij pakweg Venetian Snares. Hoewel we er dus misschien niet meer helemaal op los kunnen gaan, kunnen we tijdens het schrijven van deze review toch niet anders dan neurotisch meeknikken met ons hoofd op de flitsende percussie.

Zo’n mikmak aan ritmisch gefoefel dreigt soms een vermoeiende boel te worden, maar Jonny3snares is slim genoeg om enkele adempauzes in te lassen. ‘Take your hat off’ is een knuss sfeernummertje waarbij de metalige synths erin slagen om gezellig te klinken en ‘Frank’ zou haast een ambient-nummer kunnen zijn, ware het niet dat de percussie verhindert dat er melatonine geproduceerd wordt. Het zijn aangename momenten die ervoor zorgen dat het album niet te verstikkend wordt en er een gebalanceerd geheel van maken.

Jonny3snareS kenden we nog niet, maar ‘Attack, decay’ is een erg aangename kennismaking met diens flipperkastbeats en opbeurende acid melodieën. Bij deze doen we een oproep aan alle dj’s om minstens één nummer van deze plaat in jullie sets te verwerken zodat zelfs de grootste IDM-ontkenner ervan overtuigd kan worden dat het genre ook tot danspasjes kan leiden.