De samenwerking tussen Radiohead-gitarist en rock -en balladzanger Dudu Tassa komt niet bepaald uit de lucht vallen. Tassa, die een naam voor zichzelf maakte met zijn band The Kuwaitis, trok al eens op tournee met Radiohead langs de VS. Right place, right time moment, zo lijkt het. Greenwoord is namelijk de laatste jaren uitgegroeid tot de go-to man voor film soundtracks, daarnaast was hij uiteraard ook betrokken en op tournee met The Smile. Greenwood en Tassa zetten op ‘Jarak qaribak’ Arabische sawt-nummers in de schijnwerpers, door een ietwat Westerse bril.
Het album, vertaald ‘je vriend is mijn buur’, is een interessante fusie op verschillende vlakken. Tassa staat in eigen contreien bekend als iemand die, naast eigen nummers, ook de muziek van grootheden Saleh en Daoud Al-Kuwaity terug tot leven tracht te brengen. Hun muziek, evenals elders in de golfstaten en naburige landen, wordt consequent aan banden gelegd. Denk bijvoorbeeld aan de Turks-Nederlandse band Altin Gün die oude Anatolische rock-nummers terug tracht brengen, Gaye Su Akyol of aan de Pakistaanse khyal-zanger Ustaad Naseeruddin Saami. Allen hebben ze in bepaalde mate gemeen dat regimes een deel van hun cultuur tracht te wissen waardoor belangrijke artefacten dreigen verloren te gaan. Dit gaat eveneens op voor Tassa. De twee nodigden voor de plaat daarom verschillende artiesten uit uit het Midden-Oosten waarbij liefdesgezangen centraal staan.
Enerzijds zorgen de gasten voor een bijzondere bijdrage op het album. Misschien wel het beste voorbeeld daarvan is ‘Taq-ou-dub’ waar Nour Freteikh hoofdzakelijk de vocals voor haar rekening neemt. Greenwood en Tassa omarmen die door enkele Oosterse strijkers en minimalistische elektronica op de achtergrond – vooral in de tweede helft van het nummer herkenbaar. Anderzijds is het, net omdat Tassa zélf zanger is, moeilijker uit te maken wie precies welke rol waar invult op de plaat. We hadden doorheen de plaat op iets meer passages van Tassa gerekend – zoals op ‘Ashufak shay’ dat één van de hoogtepunten van het album is.
Ook de vingers van Greenwood laten zich moeilijk doorschemeren op het album, toch is zijn gitaarwerk het meest in het oog springende. Het is steeds rijk gespeeld en lush. Op nummers als ‘Ashufak shay’ en ‘Leylet hub’ schuilt er iets meer elektronica in de voornamelijk vrij traditionele instrumentatie. Waar het spreekwoordelijke huwelijk tussen de twee het mooist op z’n plek komt is op ‘Lhla Yzid Ikthar’. Doorheen de instrumentatie wortelt bonkende elektronica die het nummer bijna funky doet aanvoelen. Het constrast met de album closer zorgt dat beide nummers op het album er zo hard uit springen. Want evenwel het slow burning ‘Jan al-galb salik’ is een ronduit prachtig nummer dankzij de sfeerrijke instrumentatie. Bovendien laat Tassa z’n stem hierop heerlijk sieren terwijl Noamane Chaari en Zaineb Elouati hem bij staan.
Greenwood en Tassa vinden elkaar op ‘Jarak qaribak’ moeiteloos. Het levert, met dank aan de vele gastartiesten, enkele parels van nummers op. Complex, gelaagd als ze zijn, worden bij momenten verschillende culturen op een knappe manier gemengd. Op andere tracks wordt er iets harder vast gehouden aan traditionele instrumentatie.
Jonny Greenwood & Dudu Tassa spelen op 07-11 in de Vooruit (tickets & info).
