Weinigen kunnen zeggen dat ze leadgitarist zijn geweest van een even invloedrijke groep als The Smiths. Nog minder mensen kunnen zeggen dat ze het gitaargeluid van de decennia daarna niet enkel beïnvloed maar ook mee gevormd hebben. Johnny Marr kan dat wel, door mee te spelen met bands als The The, Electronic, Modest Mouse en The Cribs. Dat zullen we bij het luisteren naar zijn tweede soloplaat ‘Playland’ geweten hebben: een ware geschiedenisles. Naast de typische Smiths-gitaarpop in ‘The trap’, passeert zowat alles wat de jaren daarna britpopland onveilig maakte, de revue. Zo mag Franz Ferdinand jaloers zijn op ‘Easy money’. ‘Candidate’ roept de wereld van The Killers op. ‘Speak out reach out’ lonkt naar neo-psychedelica. Vernieuwend is dit album niet, uitstekend quizmateriaal wel.
Ten tijde van The Smiths kwamen nummers als volgt tot stand: Johnny nam een vette gitaartrack op en het bandje werd vervolgens aan Mozzer gegeven die er zijn archetypische zanglijnen en teksten over drapeerde. Het resultaat was legendarisch, dat weten we. The Smiths waren meer dan de som van hun delen: de chemie tussen Marr en Mozz stuwde de tandem naar ongekende creatieve hoogten. Dat brengt ons naadloos bij het grote euvel van ‘Playland’ (hetzelfde als van debuut ‘The Messenger’, trouwens). Marrs gitaarwerk is steeds uiterst trefzeker en vinnig. Lyrics schrijven en kleurrijke zanglijnen uitzetten, zijn echter allesbehalve zijn sterke punten en zijn kleurloze, vlakke stemgeluid maakt het er niet beter op. Jarenlang heeft hij gefloreerd in groepen en dat blijkt ook de biotoop waar zijn talenten het best tot hun recht komen. Het omgekeerde zien we trouwens bij Mozz. In zijn solowerk kan hij zich qua flamboyante zang en schrijfsels helemaal uitleven, maar de beste stukken uit zijn wisselvallige oeuvre hebben niet toevallig de beste musici in hun rangen. Denk bijvoorbeeld aan ‘Viva Hate’ met de geniale Vini Reilly (The Durutti Column).
De negatieve punten daar gelaten, blijft ‘Playland’ een geanimeerde geschiedenisles. Maar vastgeklonken in zijn eigen verleden, vergeet deze leraar soms naar de toekomst te kijken.
De indielegende live aan het werk zien, kan binnenkort in Amsterdam (29-10, Paradiso Noord Tolhuistuin, info & tickets).
Album verdeeld door Warner
