Jarvis Cocker, ex-frontman van Pulp is verveld tot JARV IS… zodat hij na het beletselteken ‘van alles kan zijn’. De eerste gedaante die hij zich aanmeet is die van klimaatvoorvechter op de openingstrack ‘Save the whale’. De openingszin schetst geen rooskleurig beeld: “Take your foot off the gas, because it’s all downhill from here.” Met een stem die aan Leonard Cohen doet denken  waarschuwt hij met een warm timbre voor de teloorgang van het universum. Eveneens bepleit Cocker zelfbewustzijn: “You gotta move / Come on and move / You move beyond the pale.” ‘Beyond the pale’ betekent voorbij de moraliteit, of buiten de aanvaarde regels. De zanger roept dus op om buiten de lijntjes te gaan kleuren.

‘Must I evolve’ hervertelt het ontstaan van de aarde en alle leven op een alternatieve manier. Cocker vraagt zich met een kwinkslag af of – ook hij – moet evolueren. Het antwoord? “Yes, yes, yes, yes”, aldus een vrouwenstem. De Britse humor van de frontman zorgt voor een komische ondertoon in teksten die voldoende ruimte laten voor interpretatie. JARV IS… bezorgd over de toestand waarin de aarde zich bevindt maar neemt zichzelf en alles rond hem niet al te serieus.

‘Beyond the pale’ doet niet aan korte tracks, en heeft bij elk nummer voldoende aandacht voor een mooie opbouw. Er worden verschillende invloeden vermengd uit pop, rock en dansmuziek tot muziek die als een stoomtrein vooruitstuwt. Niet erg snel, maar zeker niet traag. De vocalen van Cocker blijven de rode draad waarin hij licht filosofische vragen stelt of grijnsgenererende oneliners verkondigt zoals op ‘Am I missing something’: “I don’t wanna dance with the devil / But d’you mind if I tap my foot?” Ook hier is plaats voor kritische kanttekeningen voor onze huidige levensstijl.

‘Sometimes I am a pharaoh’ knoopt aan met oosterse sferen en begint met kluwen aan ritmes en melodieën en daar bovenop nog eens de dreigende spoken word van Jarvis. We leren dat Cocker zich soms identificeert als farao. De blazers krijsen bijwijlen als meeuwen die rond een piramide cirkelen en de ritmesectie ondersteunt het geheel. ‘Swanky modes’ is een rustiger nummer met piano, viool en een prominente baslijn die dicht bij dub aanleunt.

JARV IS… cynisch, entertainend en zelfbewust op ‘Beyond the pale’. Dat levert een goed album op met solide nummers, zonder echte uitschieters. De kwinkslagen van Cocker zorgen voor geinige extraatjes. JARV IS… back en maakt zijn (r)entree door de grote poort.