Isaac Roux is ondertussen moeilijk nog een onbekende te noemen. Na zijn studies aan Liverpool Institute of Performing Arts, kaapte De Roo in 2022 de Publieksprijs weg tijdens Humo’s Rock Rally. In 2023 mocht hij zich vervolgens winnaar noemen van De Nieuwe Lichting. Hierna stond hij echter niet stil: na vele verschillende singles is in 2024 dan eindelijk zijn eerste album hier.

Al vanaf de eerste zachte noten uit ‘Brotherhood’ is het duidelijk dat Isaac Roux een indie-artiest is in hart en nieren. Meeslepend, rustgevend en soms een tikje melancholisch. ‘Troubled waters’ tikt al deze vakjes af. Zo begint ‘Golden’ met een prachtig stukje gitaarwerk. Misschien niet het stevige gedreun dat we anders zo enthousiast adverteren. Toch intrigeert het door de intimiteit die het akoestische getokkel weet op te wekken. Het is in feite de perfecte soundtrack om tijdens een roadtrip melancholisch bij door het raam te staren naar de ondergaande zon.

Als kritische noot geven we wel mee dat we van een album met de titel ‘Troubled waters’ misschien toch iets meer dynamiek hadden verwacht. Onstuimig kunnen we de nummers allesbehalve noemen. Zo begint ‘Autumn love’ erg veelbelovend. Doorheen het nummer verandert er weinig qua tempo of intensiteit. Zeker, Roux’ zachte stem creëert een bijna etherische sfeer. Al blijft het qua energie een nummer dat toch wat op de vlakte opereert.

Naarmate het album vordert, gaat dat ontbrekende gevoel van dynamiek echter wel de lucht in. Zo begint de zanger bijna parlando aan ‘Lost in some dream’, met niet meer dan enkele gitaarsnaren als begeleiding. Gedurfd, hoewel de strijkers die even later binnenvallen het nummer pas echt een extra dimensie geven. Ook de verschillende pauzes tussen de pieken in creëren een prachtig uitgebalanceerd nummer.

In de tweede helft van het nummer spreekt Isaac Roux ook de iets lagere regionen uit zijn stemregister aan, een evolutie die wij ten zeerste konden appreciëren. Zo neemt zijn heesheid je in ‘U&I’ moeiteloos mee in zijn eigen universum. Het nummer heeft iets rauws en oprechts: Roux klinkt als een gebroken man. Ook in ‘Reflections’ lijkt hij zonder scrupules de diepste delen van zijn ziel bloot te leggen. Kwaad maar tegelijk kwetsbaar, je moet het maar durven.

Tot slot weet hij ons in ‘When it storms’ volledig omver te blazen. Hij begint heel rustig, qua vibe iets meer richting folkmuziek. Perfecte muziek om volledig bij te ontspannen – tot plots de muziek stilvalt. We worden meteen geprikkeld door de verschijning van natuurgeleiden, een toepassende verwijzing naar de titel van het nummer. Dan versnelt plots het tempo en weerklinkt een vrouwenstem. Even later valt Roux in, wat leidt tot een prachtig samensmeltend duet. Als kers op de taart komt er nu ook iets steviger gitaarwerk aan te pas. Isaac Roux weet ons onder te dompelen in een zee van emoties, en doet daar mee de titel van zijn nieuwste album alsnog alle eer aan.

Op 2 april stelt Roux het album voor in Wintercircus. Op 10 april staat hij in De Roma. Tickets en informatie vind je op de websites van de zalen.