Twee jaar lang werkte Ikraaan aan haar debuutalbum. De focus lag hierbij voornamelijk rond haar eigen gemoedstoestand en die van de wereld. In tijden van COVID was dat niet de meest eenvoudige opdracht. Om alles dit alles te kunnen bevatten, nam Ikraan (haar artiestennaam kreeg er een extra ‘a’ bij) de rol van de clown aan. Het deed dienst als een soort metafoor van haar copingstrategie. En dat brengt echter wisselend succes met zich mee.

De singer-songwriter begon aan de plaat te werken in de zomer van 2019, toen ze een kennis met psychoses zag opgenomen worden. Haar teksten, vaak met een donkere ondertoon, vloeiden er daarna vlot uit. Al schrijvend kwam ze tot een soort therapeutische gewaarwording, waarna ze betekenis gaf aan de nummers en ze besprak met haar psycholoog. “Het helpt dat ik niet perfectionisch ben.”, vertelde ze in een interview. Alleen komt dat bij sommige nummers en de overall flow van de plaat niet altijd goed naar boven.

Het voordeel van in het Nederlands zingen is dat je dicht bij jezelf kunt blijven. Het nadeel is dat iedereen ieder woord begrijpt, en vaak ook de achterliggende boodschap. En net dat brengt met zich mee dat sommige nummers soms te licht, of te weinig lyrisch aanvoelen. Alsof ze iets meer werk hadden nodig gehad om scherp gesteld te worden. Nog iets meer wroeten, herschrijven en afwerken. Nog dieper duiken. De teksten zijn rechttoe rechtaan, maar de elektronische jazz-melodieën zijn vaak een stukje boeiender. Je blijft daardoor doorheen het album op zoek naar ‘slimme’ vondsten. Zinnen waarvan je hoopt dat ze blijven plakken.

Een nummer als ‘Clowns’ zet bijvoorbeeld goed in met een elektronische wals, maar blijft tekstueel hangen bij ‘Het systeem heeft gefaald. We zijn niet gek. Blaas het leven in als jij het zegt’. Het nummer zet daardoor aan tot dansen, en niet tot nadenken. Zeker gezien Ikraaan met haar ‘Geestelijke Gezondheidszorg’ niet alleen haar eigen verhaal wil brengen, maar ook hier en daar kritiek wil hebben op hoe we als samenleving omgaan met mentale gezondheidszorg. Dan hoop je toch op extra diepgang.

In haar single ‘Dode bloem’ zingt ze: “Overleven. Over het leven. Heel mijn leven is een dode bloem. Geen lichtinval dus val ik om“. Een harde realiteit. Eentje waarbij je voelt dat ze diep heeft gezeten, of misschien nog steeds wel zit. En ook in ‘Dans’ voel je de pijn: “Ik bevind me onderwater. Het gaat goed, bel mijn psychiater. Hij zegt wat jullie allen weigerden te geloven. Levend toch bevind ik mij tussen de doden.” Het zijn twee nummers die exemplarisch zijn voor de rest van het album.

Het belangrijkste van de plaat is wel dat Ikraaan zelf aangaf dat ze ondertussen vrede met haar situatie heeft. De plaat heeft ze helend afgewerkt, en nu kan ze alles in perspectief plaatsen. Op ‘Geestelijke Gezondheidszorg’ neemt ze ons uiteindelijk vijfenveertig minuten lang mee door haar psyche, maar ze laat daarbij niet altijd het achterste van haar tong zien als songwriter.

Op 13 mei stelt Ikraaan haar debuutalbum voor in de Ancienne Belgique (tickets en info).