Alles wat was keert ooit wel terug: een wijsheid die steek houdt. De modewereld hanteert bijna jaarlijks een trucje om één of andere periode uit het verleden weer hip te laten worden. Muzikanten hebben er ook een handje van weg. Constant vergelijken we de ene artiest met een andere die hetzelfde al ooit ongeveer heeft gedaan. Idiot Glee laat ons terugkeren naar de jaren ’60 waarin muziek met Doo-wop invloeden de hitlijsten veroverde.
‘Paddywhack’ heeft alles behalve haast om zich tentoon te spreiden. Bij opener ‘It’ steekt Idiot Glee al zeer traag van wal. Laat je echter niet kennen door meteen op te geven. Alle zielen die nostalgie, retro en vervlogen tijden graag gepaard zien gaan met hedendaagse technologie: zet je aan tafel en geniet. Doordrongen van synths, a capella zangpartijen en een stevige scheut melancholie levert James Friley hier alles behalve een conventioneel plaatje af.
‘Beach Boys’! zal bij sommigen van jullie misschien al door het hoofd gegaan zijn. De invloed is bij momenten zeker te bespeuren. Toch biedt Idiot Glee een te breed palet aan om ze zomaar in dat hoekje te duwen. Een nummer als ‘Trouble at the Dancefloor’ stapt mysterieus doorheen de louche steegjes van onze gedachtegang. Als een stoomtrein volgt ‘Deep Decent’ maar ontsporen doet het nooit. Integendeel, bij vlagen kunnen de songs loom genoemd worden.
Hierdoor geven ze vaak het beeld van een eenzame man, bezeten door de nacht, enkel bezig met zijn eigen wereld. De visioenen die hij krijgt van zijn nachtelijke leven leiden vaak tot originele samenraapsels van vervreemde ideeën. ‘Welcome Back’ lijkt wel geschreven tijdens een veel te lang durende drug trip. ‘Happy Day’ heeft dan weer al die ingrediënten waarmee Idiot Glee hun uniekheid belicht. Op het eerste gehoor redelijk monotoon, geeft het elke luisterbeurt meer klanken vrij. Op “het dooie gemak” stevent het af op een einde waar enkel nog de synths overeind blijven.
Idiot Glee levert op zijn minst een interessant werkje af. De mengelmoes van nieuwe technologie en de oudste technieken ter wereld passen verdomd goed bij elkaar. Zij die ‘Paddywack’ de kans geven zullen niet bedrogen uitkomen.
Album verdeeld door N.E.W.S