De nacht is aardedonker en ondoordringbaar. Door de duisternis priemt een heel klein lichtstraaltje dat langzaamaan aanzwelt. Heel geleidelijk begint alles te baden in een vreemde, magische gloed. Maar de betovering slaat om in dreiging. Wat komt daar uit het duister naar voren? Iets dat we liever verborgen hadden gezien? Dit is maar één van de beelden die de ongrijpbare klanken van ‘Shortwave Nights’ bij ons oproepen. Want laat het duidelijk zijn: deze plaat van Hiss Tracts weet, na wat doorzetten, de verbeelding op een bijzondere manier te prikkelen.
Hiss tracts is de kruisbestuiving tussen Kevin Bryant, die we kennen van onder meer Godspeed You! Black Emperor en Set Fire To Flames, en Kevin Doria van onder andere Total Life. De twee kenden elkaar al van bij de band Growing. De sound van ‘Shortwave Nights’ ligt het dichtst bij deze laatste. Wie dus meeslepende post-rockepossen à la GY!BE verwacht is hier aan het verkeerde adres. Het moeilijk te etiketteren resultaat ligt eerder ergens tussen ambient en drone met een snuifje musique concrète. Dit alles gebeurt met een enorme aandacht voor de ontwikkeling en de rijkdom van klank, voor haar mogelijkheden en haar beperkingen. Hoe vat je het heelal op tape? De microfoon gericht op de weidse natuur op de cover is in dit opzicht veelzeggend. Geluiden worden tergend traag binnenstebuiten gedraaid om daarna gestaag open te bloeien. Deze muziek laat zien dat er tussen licht en donker vele schakeringen van grijs zitten.
De oorsprong van dit album gaat terug tot in 2008. Bryant en Doria boksten toen muziek in elkaar bij een film van Karl Lemieux voor een filmfestivalletje in Lausanne. Deze opnames vormen, hoewel de muziek wijzigingen heeft ondergaan, de basis voor ‘Shortwave nights’. Hoe onstoffelijk en kosmisch het resultaat ook mag klinken: het vertrekpunt zouden gitaarklanken geweest zijn.
Hoewel dit soort muziek meestal berust op abstracte schoonheid, onthecht van de realiteit, spreekt uit ‘Shortwave Nights’ juist een filmische, in de realiteit gewortelde sfeer. De intermezzo’s lijken zelfs haast uit een luisterspel te komen. De fantasie van de luisteraar wordt geprikkeld. Hij wordt aangezet zelf een verhaal bij de abstracte klanken te verzinnen. Laat de meeste drone, ambient en aanverwanten nu juist deze narratieve component mijden.
Perfectere, gelaagdere of rijkere voorbeelden van dit soort muziek zijn er zeker te vinden. Hiss Tracts heeft echter getracht een eigen draai te geven aan een moeilijk te vatten genre. Ondanks hier en daar een iets te lang uitgesponnen of minder sprekende passage zijn ze daar grosso modo op zinnenprikkelende wijze in geslaagd.
Hiss Tracts heeft voorlopig geen concerten gepland in België of Nederland.
Album verdeeld door Konkurrent
