Madlib kwam en komt in verschillende gedaanten. In 2000 verscheen hij op de voorgrond met ‘The unseen’ onder alterego Quasimoto, daarna (2003) met producer J Dilla onder Jaylib (‘Champion sound’), in 2004 trok hij op met MF DOOM onder de naam Madvillain (‘Madvillainy’), en recenter met rapper Freddie Gibbs (‘Bandana’). Het verzamelen en bijeensprokkelen van samenwerkingen en aliassen lijkt voor hem even vanzelfsprekend als het verzamelen van tracks en het opnemen van instrumenten.

Ancestors is een album zonder samenwerkingen, rappers of MC’s, met één uitzondering: Kieran Hebden. Hij verzamelde, ordende, selecteerde de 16 tracks uit een honderdtal dat Madlib (en Alapatt) hem opstuurde. Dat lijkt op het eerste zicht maf. Wat doet Four Tet, een Britse artiest die zich toelegt op elektronische muziek (ah, die warme IDM-touch!), met een doorwinterde Amerikaanse hip-hopproducer? Een stuk van dit antwoord ligt hoogstwaarschijnlijk in hun gedeelde liefde voor psychedelische rock, freejazz en andere microgenres. Die specifieke cocktail van diverse muziekuithoeken voel je doorheen het 41 minuten lange werk.

De titeltrack is een wisselend jazzy improvisatiestuk dat ergens in het midden opbreekt, en oplost in een verscheidenheid aan invloeden: ‘Dirtknock’ en ‘Hopprock’ verdienen punten met hun gedreven post-punkgitaren, ‘Latino Negro’ wordt gekleurd (je raadt het al) door zuiderse gitaren, ‘Theme de Crabtree’ verzoent reggae met hip-hopbeats. Het melancholische ‘Two for 2 – For Dilla’ (Een ode aan J Dilla) zweept melancholische teksten (“We gotta get it together”) op met een verknipte songstructuur. Verderop gaan we het nog eens zeggen: een metafoor voor de actuele tijdgeest klinkt ongeveer zo.

‘Duumbiyay’ is een moeilijk-verteerbare afsluiter waarbij de scat wordt ingevuld door een kinderstem en aangevuld door een op tilt geslagen piano. Voor de free jazzliefhebber lepelt het waarschijnlijk wél goed weg. Gelukkig is er ook het meer toegankelijke ‘Road of the Lonely Ones’. De track sampelt de R&B-groep The Ethics en voegt er een verfrissend gevoel van ongerustheid aan toe, alsof hij hun zorgeloze 60s soulvolle muziek naadloos kan vertalen naar een ietwat uitzichtloze tijd met teveel projecten on hold.

Otis Jackson Jr. zet zich weergaloos af van een donker jaar met het energie-dynamisch, groove-wisselende Ancestors (en ook, door gewoonweg niets meer in de wachtrij te zetten). Vanaf nu gaat Madlib elke maand een album uitbrengen via zijn label Madlib Invazion. Ook een album met Thundercat zit nog in de pijplijn.