Wat schiet je te binnen wanneer je op muzikaal vlak aan Spanje denkt? Iets met castagnetten, akoestische rammelgitaren en flamenco? Ongetwijfeld, maar er is meer. Wij ontdekten HATEM, een Spaanse band die warme synthmuziek uit het zuiden voortbrengt. HATEM staat overigens voor Hola A Todo El Mundo, in het Nederlands: hallo aan heel de wereld.
‘Ultraviolet Catastrophe’ opent met ‘Oh Lord Tell Them Wind Blows Far From Me’, een traag opgebouwde song die het perfecte startschot vormt voor het album. Rustige synths drijven voort onder zweverige zang, hier is het heerlijk wegdromen. In ‘They Won’t Let Me Grow’ mag de gitaar meespelen en valt een bescheiden beat te bespeuren. Resultaat is een song die barst van de weemoedigheid, maar toch nog een sprankeltje hoop met zich meedraagt.
‘You Know We Found New Words’ is een hoofdstukje dat de psychedelica-kant van de groep nog wat meer in de verf zit. Je zou kunnen refereren aan een hedendaagse band zoals Tame Impala, al zitten de songs van HATEM totaal anders in elkaar, liever niet dus. De rest van de plaat blijft meer richting psychedelica gaan, ‘And A Man Just Howls’ is nog zo’n song die perfect in de lijn van ‘Ultraviolet Catastrophe’ ligt, en toch een tikkeltje meer experiment vertoont. De uitspatting op het einde, veroorzaakt door het aanzwellen van de drums, maakt dit nummer tot wat het is.
Er staan veel mooie stukjes op deze langspeler, die je de plaat zeker opnieuw doen opzetten. Toch vaart het werk soms teveel dezelfde kant op. Van ondergemiddelde songs heeft dit gezelschap daarentegen niet echt last. Wanneer het stil wordt na ‘I’ll Return Over Gloria’ merken we dat deze groep niet echt vast te pinnen is binnen een genre. Synths vormen de fond van het geheel, op het eerste gezicht lijkt psychedelica te kloppen, maar toch horen we duidelijk folkinvloeden. Wat we wel met zekerheid kunnen zeggen is dat HATEM een band is die van lange titels houdt en de melancholie op ‘Ultraviolet Catastrophe’ stevig heeft omarmd.
Album verdeeld door N.E.W.S