Om met de deur in huis te vallen willen we je vertellen dat Gilles Peterson Grandbrothers’ nummer ‘Ezra was right’ al in zijn radioprogramma Worldwide speelde, en het werd daarna door het publiek tot op de zevende rang gestemd op zijn eindejaarslijst van 2014. Daarbovenop verscheen de band zelfs al in onze ‘Discovery’. Dat geeft aan dat de kersverse groep, bestaande uit Erol Sarp, ervaren jazzpianist, en Lukas Vogel, expert op het vlak van synthesizers, met iets unieks en innovatiefs bezig is en dat ze die aandacht ook verdient.
De titel ‘Dilation’ beschrijft het vergroten van de mogelijkheden van de vleugelpiano, en daarin zijn Sarp en Vogel alvast geslaagd. Het duo valt op tussen de menigte omdat al hun klanken uit die vleugelpiano komen en allemaal gemaakt worden door elektromechanische hamers, aangestuurd met de laptop. Dat resulteert in snelle, ritmische muziek met als hoofdelement vanzelfsprekend de keys, maar dus ook met percussie en schijnbare elektronisch klanken, allemaal uit datzelfde instrument. Via deze moeilijke en originele manier om deze sound te bereiken komen ze in de buurt van het klankenspectrum van Nils Frahm.
Het album klinkt heel open en de songs bevatten vaak simpele melodieën, waarbij slechts enkele noten telkens herhaald worden. Door de vele geluiden en details op de achtergrond is hun muziek zeker niet saai, maar je kan niet anders dan je afvragen wat het resultaat zou geweest zijn met complexere of interessantere melodieën. Verder loopt het ritme als een Zwitserse klok waardoor de cd heel strak, mechanisch en misschien niet zo levendig klinkt. Het is wel rustgevend, waardoor het eerder iets is wat je thuis op zondagmiddag zou opleggen. De organische pianoklanken doen je bekomen van alle overdaad aan verschillende geluiden op de radio.
Jammer genoeg overheerst die statische mechaniek ‘Dilation’. De stukken die eruit springen zijn dan ook de meest organische. ‘Ezra was right’ is zonder twijfel het hitje van de plaat, met als het ware een basdrum (of het geluid van een basdrum) dat je doet meebewegen. Het is een van de warmere nummers, waarbij een meer uitgebreide piano lead vergezeld wordt door nagemaakte elektronische synths. ‘Studie V’ dan wijkt heel even af van die mechanische strakheid en klinkt even veel menselijker. Het lied eindigt namelijk met gebroken akkoorden die wat losser worden gespeeld. Dit zijn dan ook quasi de enige uitstappen richting warmere oorden.
Grandbrothers komen met een uniek en fris idee. Via deze ongewone methode leveren Sarp en Vogel zonder problemen degelijke nummers af. Hun keuze om de melodieën simpel te houden kan je enerzijds bekijken als een pluspunt omdat ze daarmee ook veel kunnen doen, maar anderzijds ook als minpunt doordat het dan soms te eenvoudig klinkt. Verder helt het geheel meer over naar de mechanische kant waardoor het geheel soms te ijzig of georkestreerd klinkt. Daarom is ondergetekende benieuwd of het duo, bijvoorbeeld door te experimenteren met het ritme of met de melodie, dit idee nog verder kan uitbreiden en nog meer kan doen met het concept van ‘Dilation’, want de mogelijkheden lijken eindeloos.
Album verdeeld door FILM Recordings
