Fred Nicolaus, die we vooral kennen als de helft van Department of Eagles, probeert tegenwoordig ook solo door te breken onder de naam Golden Suits. Hoewel Daniel Rossen daarvoor niet aan zijn zijde staat, vallen muzikaal gezien toch gelijkenissen met diens groep Grizzly Bear op. Daarnaast bevat de Amerikaan zijn debuutalbum – simpelweg ‘Golden Suits’ getiteld – folky elementen, maar neigt Nicolaus’ muziek wel meer naar indiepop.
Wat we zo appreciëren aan dit fijne plaatje, is dat het zich altijd lijkt aan te passen aan de omstandigheden waarin het beluisterd wordt. Dat klinkt misschien vreemd, doch ‘Golden Suits’ charmeert als je intensief luistert en amuseert wanneer het als achtergrondmuziek functioneert. Op een zekere manier dwingt Nicolaus je niet om drie kwartier lang je oren gespitst te houden. Verder kan dit debuut zowel een lach als een traan in je naar boven halen.
Nu kan je wel stellen dat dit een kabbelend album is. Langs de ene kant gebeurt er in het verloop van de tien liedjes weinig spannends en zijn er niet echt hoogtepunten te bespeuren. Langs de andere kant moet je dan wel toegeven dat de kwaliteit consistent is. ‘Swimming ‘99’ is een kordate opener en ‘Dearly Beloved’ vinden we met z’n flitsende gitaar een opmerkelijke afsluiter. De acht nummers daartussen zijn goed, maar missen een final touch.
En zo kunnen we besluiten dat Nicolaus nog altijd meer erkenning zal krijgen voor z’n werk bij Department of Eagles. Toch is ‘Golden Suits’ een meer dan aangename luisterervaring is, waar onderstaande best veel plezier aan beleefd heeft.
Voorlopig werden nog geen concerten in België of Nederland bevestigd.
Album verdeeld door V2
