Hoe moeten we Goat omschrijven aan onbekenden voor hun muziek? Meestal zeggen we iets als ‘Zweden die dansen als Afrikanen’. Wie ooit al een optreden van de groep zag, zal het moeilijk hebben ons tegen te spreken. Die worden verzorgd door muzikanten in kleurrijke maskers en pakken. De band heeft dan ook een degelijke live-reputatie. Met het materiaal op het geprezen en toepasselijk getitelde ‘World music’ veroverden ze de harten en heupen van vele volgelingen. Nu ligt ‘Commune’ in de winkelrekken, wat ons betreft een nieuw succes.
Met het geluid van wat een soort kerkklok zou kunnen zijn, begint het eerste nummer ‘Talk to gods’. De ideale opener steunt op Afrikaanse percussie en een Oosters klinkende riff. Wanneer daar nog een heerlijk pompende bas en klaagzang aan worden toegevoegd, blijkt het onmogelijk om je niet over te geven aan het geroep der goden.
Dat Goat religieus geïnspireerde een band is, wisten we al langer. De mysterieuze groep, waarvan we niet helemaal zeker weten wie de bandleden precies zijn, zou uit een dorpje komen waar door een vreemde dokter de voodoo tijdlang heerste. Of dit verhaal helemaal waar is kunnen we niet bevestigen, maar het is een feit dat ‘Commune’ flirt met het hogere leven. Kijk maar naar titels als ‘The light within’ en ‘ To travel the path unknown’. Die laatste begint overigens met de volgende woorden: ‘There is only one meaning of life, and that is to be a positive force in the constant creation of evolution”
Een echt andere richting slaat het gezelschap niet in, en dat betekent een heerlijk klinkende mengelmoes van allerlei culturen en muzikale sferen. Op dit album hoor je net zoals op het vorige combinaties van afrobeat, rockmuziek, psychedelica en veel meer. Door het hoge niveau wordt dit echter geen punt van ergernis. Neem ‘Gloat slaves’: eerst hoor je een toespraak van een diepe mannenstem, gevolgd door een basriff waarop je een hele elektrosong zou kunnen bouwen, overgoten met luchtige percussie. In ‘Hide from the sun’ krijgt de gitaar een glansrol toebedeeld, wordt het wah-wahpedaal veelvuldig aangetrapt en staat de zangstem minder centraal.
Als je van opzwepende klanken doorheen je woonkamer houdt, zet je de nieuwe van Goat best eens op. Wij zijn andermaal vervloekt door de voodoo uit Zweden.
Album verdeeld door Suburban
