Een aantal jaar geleden leek Denemarken het nieuwe Zweden te worden. Niet dat ze in Kopenhagen, Aarhus of Aalborg opeens gehaktballen met onsmakelijke namen serveerden in hun meubelwinkels of fijnbesnorde, haakneuzige genieën selecteerden voor hun nationale elftal. Dat niet, maar de tegendraadse popmuziek die in het nattedroomland van elke windmoleningenieur bijeen gemusiceerd werd, moest nauwelijks nog onderdoen voor die van aan de overkant van de Sontbrug.
Giana Factory was een van de grootste beloften uit het Legoland, drie Deense oogsnoepjes die zich in 2009 op hun debuut ‘Save the Youth’ nadrukkelijk profileerden als een Vikingkruising tussen Telepathe, Chromatics en Warpaint. En omdat – geef toe – zo’n recept geen onsmakelijke gerechten oplevert, veranderen de dames er weinig aan op opvolger ‘Lemon Moon’, een plaat waarop geen enkele noot te veel staat en die bij voorkeur ’s nachts genuttigd wordt, al dan niet in combinatie met een Tripel Karmeliet.
Opener ‘Right or Wrong’ begint zowaar als iets van Four Tet, maar al snel valt die kenmerkende elektronische drum in en zetten de regenboogmeisjes het op een bitterzoet, maar immer kil sirenegezang. De combinatie van beats, gitaar en zangpartijen is bijwijlen zo ijskoud dat zelfs Dixie Dansercoer er zich onwennig bij voelt. Maar denk nu niet dat zulks ervoor zorgt dat je na drie luisterbeurten zuurder rondloopt als Liesbeth Homans met drie smoelentrekkers in haar bakkes. Nee, Giana Factory zet zich eerder op de muzikale kaart als Chiro-versie van The Knife.
Dat laatste manifesteert zich jammer genoeg ook in de teksten van Louise Foo, zus van Raveonettes-stoot Sharin. “We will leave very soon, we will fly to the moon.” Geef toe, die tekstflard uit ‘Lemon Moon’ had even goed uit het poëzieschriftje van de achtjarige Dirk Frimout kunnen komen. Maar dat is dan ook de enige kritiek die we hebben op dit album, want de ataricore van ‘I Live At Night’ of ‘Head Up High’ zet zich hardnekkiger vast in ons hoofd dan een familiepak friet-special op de liefdeshendels van Maggie De Block. Met onze excuses voor de nachtmerries vannacht.
Of neem nu ‘It’s Your Life’: frivool-melancholisch beginnen, om dan opeens in overdrive geduwd te worden door die drumcomputer en met nanana’s zelfs onvervalst te mikken op een bescheiden polonaise. Het is wellicht het meest uitbundige dat Giana Factory ooit maakte, want voor de rest is ‘Lemon Moon’ toch vooral een plaat in slowmotion. Tot slot nog een dikke pluim voor producer en vriend-aan-huis Trentemøller, wiens geluid bij dat van Giana Factory past als Lesley-Ann Poppe bij op de rug slapen: hij slaagde erin om van ‘Lemon Moon’ een onwaarschijnlijk coherent (criticasters zouden zeggen: monotoon) geheel te maken. Douze points: Danemark!
