Garda is een Duitse band die zich profileert als indie. Ze brachten eerder een cd op de markt met als titel ‘Die, Technique, Die!’. Zanger Kai Lehman trok zich naar verluidt terug in een blokhut in de Zwitserse Alpen met als resultaat dit tweede album ‘A Heart of A Pro’. De andere vier leden zorgden voor de verdere muzikale omlijsting, maar de band kreeg ook hulp van een aantal gastmuzikanten.
Stukgelopen relaties en het verlies van dierbaren, nu niet direct onderwerpen om te juichen en feesten, lijken de rode draad te vormen. De sound van Garda doet bij vlagen denken aan die van The National. Zo hoor je bijvoorbeeld in ‘Vessels’ dat de stem van Lehman nogal referenties oproept aan Matt Berninger. Elke song is mooi opgebouwd rond die zang en de streepjes strijkers en blazers zorgen voor dat extra sombere gevoel dat deze plaat intens mooi maakt. Dit gebeurt echter zonder overtollig bombastisch te klinken, waardoor het geheel ook vrij sober over komt, en dat is een pluspunt.
Hier en daar zijn er wel wat stevigere nummers, die een beetje doen denken aan de alt-countrysound. Dit zorgt ervoor dat er voldoende variatie in de muziek zit om niet te beginnen vervelen. Over variatie gesproken, ook de piano krijgt een hoofdrol toebedeeld. ‘Oh Euphoria, My Dear’, een heel rustige maar intense song die een heel gevoelige snaar raakt, is gebouwd rond dit instrument. Misschien is dit wel het mooiste nummer van deze overigens heel deftige plaat van Garda.
‘A Heart Of A Pro’ bevat genoeg variatie en intensiteit om te blijven boeien, en raakt ook je gevoelens, met sombere liedjes die niet vervallen in saaiheid. Pure schoonheid met een streepje piano, strijkers en zelfs trompet, en de stem van Lehman als kers op de taart. Een aanrader.
Album verdeeld door Beep! Beep! Back up the Truck