Daar is ie weer: Future, rapper en werkmier van beroep, dropt met ‘Save me’ zijn tweede project van het jaar. Een ep deze keer, na de eerdere langspeler ‘The wizrd’. Dat album werd hier al bij al matig onthaald, en dus keken we reikhalzend uit of de autotuner uit Atlanta op zijn jongste worp het vuur weer kon aanwakkeren.

Zeven tracks telt ‘Save me’, en we hebben Pusha T dat al eens een full length horen noemen. Met een duurtijd van twintig minuten levert Future sowieso een gebald werk af. En dat is een verademing: ‘The wzard’ versmachtte zichzelf, en ook enkele andere van zijn albums kenden af en toe een dipje. Misschien is Future nog wel het best op ‘Beast mode’, ’56 nights’ en ‘Beast mode 2’, alle vrij kort voor zijn doen.

Alsof dat nog eens extra in de verf moet gezet worden, klokt opener ‘Xanax damage’ af onder de twee minuten. Tegelijk lijkt het nummer zo veel langer te duren. Het doet ons meteen denken aan ‘Hendrxx’, waar Future net hetzelfde klinkt. Thematisch klopt het evenzeer, met als middelpunt de eeuwige muze: liefde. Hier bezingt de Amerikaan iemand die hij enkel opzoekt wanneer hij in een dipje zit – een beetje zoals The Weeknd het deed in ‘The hills’, en minstens even meeslepend. Daarna volgt een heerlijk pocherig nummer waarin Future, enigszins voorspelbaar, zijn luxueuze levensstijl en zijn kunstjes in de slaapkamer bezingt. ‘St. Lucia’ heet het, en het blijft weer opvallend goed hangen. Alle klassieke trucjes zijn aanwezig: de meeslepende autotune, die perfecte flow, de beats van Fuse (van 808 Mafia)… Future zoals Future hoort te klinken.

Iets dieper gaan we in ‘Please tell me’, dat een mooie samenvatting is van de voorbije nummers. Nu wil Future zijn liefde verwennen en, zo laat hij met veel bravoure weten, dat kan hij doen dankzij het luxeleventje dat hij leidt. Zelfs als Future vijf minuten door zijn autotune rapt over het langzaam vergaan van een rotte appel, dan nog zouden we blijven luisteren naar het bezwerende van die stem over die beats. Het neemt echter niet weg dat hij nog weinig dimensie kan geven aan zijn favoriete thema’s. De drugs viel al eventjes geleden weg toen bekend werd dat hij al enkele jaren nuchter is, maar nu valt hij ook bij zijn andere geliefkoosde onderwerpen zoetjesaan in herhaling.

‘Shotgun’ is er eentje die al een tijdje in de schuif lag en perfect binnen dit project past. Het rappen maakt even plaats voor die heerlijke croon en op die manier bezingt Future wederom zijn liefde. Verslavend, en op het einde ook verdacht veel Kanye meets Bon Iver, zoals op het einde van ‘My beautiful dark twisted fantasy’. ‘Government official’ is gewoon een harde track. Best fijn, goeie beat, harde Future, al kijk je best niet te ver doorheen de teksten. We geven ze alvast mee voor liefhebbers van gesofisticeerde bars: “Got twin sisters, yeah, they squirt, they been shootin’ / Don’t get the squirt squirt on your shirt shirt yeah, be a fool.”

‘Extra’ is meer van hetzelfde en toch weer anders verpakt. We kunnen enkel maar vermoeden dat hij uiteindelijk zijn grote liefde uit ‘Please tell me’ in een zwembad van geld heeft laten zwemmen om daarna vast te stellen dat ze precies toch niet zo materialistisch is als hij vermoedde. Tenminste, dat is wat ‘Extra’ ons leert. Emotionele Future is de beste Future, zo weet ieder fan ondertussen, al is dit het thema toch wat in het extreme stretchen. Een laatste gevoelige uiting komt er in ‘Love thy enemies’. Hier schetst hij nog eens hoe hij door de vele ontrouwe exen zichzelf is geworden. Vaste prik voor de fans, die zich nog scherp ‘Monster’ voor de geest kunnen halen.

Muzikaal verkent Future best wel nieuwe gronden op ‘Save me’. De beats zijn meer gericht op sfeer dan op de hitgevoeligheid en het feit dat iedereen van Zaytoven tot Metro Boomin’ en andere Southsides hier afwezig zijn, zegt al veel. De Amerikaan test voorzichtig de grenzen van de trap af met een ander benadering qua beats en blijft tegelijk te veel vastzitten in zijn klassieke thema’s. Daar maakt hij weinig tot geen progressie. De croon en de ongelofelijke autotune zullen hem evenwel eeuwig weten te redden. Meer zelfs, die uitgesproken kwaliteiten maken dat deze ‘Save me’ veel beter klinkt dat wat er achter schuilgaat. Goede teksten, niet de anthems en tearjerkers van vroeger. Als hij rapt over de liefde, zal iedereen wel altijd plat op de buik gaan voor hem. Alleen bevat deze ep te weinig inhoud om echt te beklijven, zoals zijn beste werk dat kan. Een leuke aanvulling op zijn discografie, maar helaas geen essentiële.

Future speelt zondag 30 juni op Vestiville.