We vallen in herhaling. Voor de zoveelste maal dit jaar brengt een rapper uit de Griselda crew een project uit. Benny The Butcher mag dan opvallend stil zijn dit jaar, Conway The Machine en deze Westside Gunn nemen geen momenten rust in 2020. ‘Flygod is an awesome God II’ is al het tweede project van de rapper uit Buffalo, na zijn gelauwerde ‘Pray for Paris’ eerder dit jaar en dus het vervolg op ‘Flygod is an awesome God’. Hard gaan heet dat dan.

Wie echter wederom een album voor de eeuwigheid verwacht, is er aan voor de moeite. ‘Pray for Paris’ was dat in zekere zin wel, maar hier daalt het niveau toch ietwat. Niet dat Westside Gunn plots complete brol aflevert, daarvoor is hij gewoonweg te goed, maar het doorstaat niet de test met zijn betere projecten. Dat hoeft ook niet. Deze editie van de ‘Flygod’ series is een mixtape die we eerder als een tussendoortje moeten zien denken we. Niet alleen kondigde de rapper nog een project aan voor dit jaar, we blijven daarnaast ongeduldig wachten op zijn samenwerking met Madlib die hij vorig jaar al aankondigde. En wie aan dat tempo blijft werken, kan bijna niet anders dan soms iets minder dan topkwaliteit uitbrengen.

Het recept blijft grotendeels hetzelfde: het kinderlijk, doch verslavend stemmetje van Westside Gunn waarmee hij blijft imponeren op technisch vlak, die verslavende adlibs, de aparte beats die bijna geen beats meer te noemen zijn, het is er hier allemaal. Eveneens strikte hij zijn vaste kliek als features. Zo komen Benny The Butcher en Boldy James eventjes rappen en is er een prominente plaats voorzien voor Stove God Cooks. Broodnodige features, want hoewel de stem van Westside Gunn uniek is, is hij niet in staat om met die hoge tonen een heel project te dragen. Dat lijkt ons te vermoeiend voor de gemiddelde luisteraar.

Met een runtime net iets over het halfuur is het vooral zonde dat er gekozen wordt voor te veel nutteloze skits en interludes die niet veel aan de zaak toevoegen. Vulling zonder substantie, wat we niet bepaald gewoon zijn van hem. Want doorheen de mixtape laat Westside Gunn wel zien de vinger aan de pols te hebben. De verwijzingen naar auto’s, drugs en geweren zijn vanzelfsprekend aanwezig, maar het gaat verder en dieper dan dat. In ‘Michael Irvin’ rapt hij “Knee on the neck, now everybody riot (fuck the police)“. Controversiële titel, die ‘Michael Irvin’, net zoals ‘Jose Canseco’, beide Amerikaanse ex-sporters met een schimmig legaal verleden.

Voor de rest is het wat je verwacht: wapens (‘One more hit’), dure kleren en andere luxegoederen (‘Lil cease’ en ‘Rebirth’) en drugs (‘Buffs vs wires). De kracht van ‘Flygod is an awesome God II’ zit hem vooral in de lekkernijen voor de fans. In bovenvermelde ‘Buffs vs wires’ komen Westside Gunn, Boldy James en Benny The Butcher samen op een track en het resultaat klinkt volledig zoals wat je van hen verwacht: vet. De sterren van de underground zijn de laatste jaren steeds meer en meer op de deur aan het kloppen. Datzelfde geldt ook voor Stove God Cooks, die hier verder surft op het succes van zijn ‘Reasonable drought’ die hij maakte met Roc Marciano, ook deel van die underground. Drie keer komt hij hier rappen en telkens levert hij een meerwaarde op. Verder vinden we nog een dikke vette knipoog naar MF Doom zijn ‘Meat grinder’ op ‘Greatminder’. Stuff voor hiphopnerds dus.

Als geheel tipt ‘Flygod is an awesome God II’ niet aan zijn beste werk. Een aangenaam tussendoortje, dat is het zeker en vast. Een zoethoudertje voor de schare diehard fans die Westside Gunn de laatste jaren wist te bekoren, maar niets waar we over tien jaar nog met pretlichtjes in de ogen over praten. Erg is dat allerminst, want in de beste momenten van deze mixtape is het een herinnering aan de hoogtes die Westside Gunn kan bereiken als hij on top of his game is. En in de eindeloze stroom aan releases van hem, zitten veel toppen. Dan kan een kleine vallei wel eens voorvallen.