Chris Porterfield is een naam die bij weinig mensen een belletje doet rinkelen. Tot een tijdje terug echter, 2006 meer bepaald, maakte deze Amerikaan nog furore aan de zijde van Justin Vernon toen ze samen als DeYarmond Edison bekend stonden. Na de split, die uiteindelijk de geboorte van Bon Iver en Megafaun inluidde, verdween het laatste lid van de cultband, Chris Porterfield, geruisloos van het toneel. Ruim zes jaar later solliciteert hij met zijn titelloze debuut, en herdoopt als Field Report, naar een stek naast zijn vroegere compagnons de route.

Bij de eerste gitaartoetsen klinkt ‘Fergus Falls’ als een ingetogen folkballad, die intimiteit mondt echter in het tweede deel van de song uit in een verrassende intensiteit die mede door de synth gecreëerd wordt. Porterfield is als een volleerde antiheld inspelend op droombeelden die voor altijd dromen zullen blijven. Een steeds terugkomend thema op de plaat is alcoholmisbruik, in ‘The Year Of The Get You Alone’ en ‘Incommunicado’ confronteert hij je in zijn teksten, die overigens bijzonder rijk en verterend zijn, ongegeneerd met excessen en het verdrijven van zijn persoonlijke demonen.

‘Circle Drive’ is een machtsontplooiing van meerstemmig geweld, een kort nummer dat de weg plaveit voor een weergaloos slotakkoord met eerst ‘Chico The American’ en daarna het ontroerende ‘Evergreen’. Als ultiem hoogtepunt is er het bijna zes minuten durende ‘Route 18’, een lied dat zo van de hand van Bruce Springsteen kon zijn.

Door de grote verdwijningstruc, de plaat opnemen in Vernons huisstudio in Fall Creek, is het onmogelijk om de link met het ondertussen wereldberoemde Bon Iver niet te leggen. De verleidelijke neiging zal bestaan om de twee met elkaar te vergelijken, maar dan doe je Field Report ontegensprekelijk onrecht aan. Porterfield grijpt de luisteraar op zijn eigen unieke wijze zowel subtiel als kordaat bij zijn nekvel, songs met bikkelharde emoties komen als striemende zwepen op een half ontblote rug neer. Illusies raken nooit ofte nimmer uit de schemerzone van een ondankbare mogelijkheidsvoorwaarde bevrijd.

Field Report vertelt een authentiek en vooral waarachtig verhaal dat ontroert en de luisteraar met kopzorgen en een gevoel van extreme melancholie opzadelt. Het album bevat stuk voor stuk nummers om nog heel lang te koesteren.

Field Report heeft voorlopig geen shows gepland in België en Nederland, meer informatie over de band is te vinden op de website van de groep.

Album verdeeld door PIAS