Van een band bestaande uit drie vrouwen met een achtergrond in de punkscene van Washington D.C. verwacht je een berg gefrustreerde takkeherrie te horen te krijgen. Het trio Ex Hex produceert echter het bijna volslagen tegendeel. Het kersverse ‘Rips’ is namelijk een dik half uur durende orgie van lol. En daar bedoelen we niet één of andere kermisversie van, nee, het trio brengt de blijdschap die het maken van muziek hun brengt over via twaalf super-energieke liedjes die gemiddeld nog geen drie minuten duren. Een muzikale stoomwals waarbij plezier heel duidelijk voorop staat.
Ex Hex bestaat uit Laura Harris (drums), Betsy Wright (bas/zang) en Mary Timony (zang/gitaar). Met name die laatste is een relatieve bekende in de muziekwereld, aangezien ze daar alweer sinds 1992 in rondloopt. Ze zat eerst in Autoclave (punk), later in Helium (indierock), vervolgens probeerde ze het nog een aantal jaren als ondergewaardeerd solo-artieste (folky poprock) en meest recent vond je haar terug in de snel uiteen gevallen supergroep Wild Flag (eveneens punk). Het is precies deze eclectische muzikale carrière die de basis vormt voor de muziek van Ex Hex: een hoogst energieke en aanstekelijke feestvariant van powerpop.
Met een achtergrond in punk komen uiteraard de bekende namen langs. De invloed van legendes als The Ramones en Buzzcocks is alom aanwezig in bijvoorbeeld het gitaarwerk en het tempo van de nummers, maar nog meer in het ongebreidelde enthousiasme dat de band uitstraalt. Want daarvan loopt het over op ‘Rips’. Wanneer je de energie die van de vrouwen afstraalt zou opvangen, dan kan een klein stadje daar rustig een jaar lang hun woningen van warm stoken. Het tempo is razend, zonder dat de muziek ook maar eens uit de bocht vliegt. De vaardigheid en ervaring van de drie muzikanten is hiervoor simpelweg te groot, zeker in combinatie met het productiewerk van Mitch Easter die medeverantwoordelijk was voor de geboorte van het ‘jangle pop’ genre. De plaat klinkt mede door zijn inbreng als een kruising tussen D.C.-punkrock en het soort pop dat R.E.M. produceerde in hun beginjaren.
Tijdens het luisteren van ‘Rips’ bekruipt je continu het gevoel dat er een vuist de lucht in moet. Het is dan ook pertinent onmogelijk om niet aangestoken te worden door het plezier dat de dames overduidelijk hadden bij het opnemen van dit album. Ex Hex heeft met haar debuut misschien geen meesterwerk geproduceerd, maar wel zeer zeker een langspeler die vaak en graag opgezet zal worden door eenieder die voor de lol naar muziek luistert.
Album verdeeld door Merge Records
