Nubya Garcia, Queen of the Thames, neemt ons met ‘Odyssey’ andermaal mee op een heroïsche trip. Samen met haar lotgevallen schippert ze tussen alle geluiden die je tegenwoordig kan verwachten van een jazzplaat die uit Londen komt. Niet te bolsteren in een specifiek genre vervoert ze ons van jazz en R&B, naar dub en zelfs klassieke muziek.

Het is moeilijk te vatten dat ze amper 28 jaar is. Als één van de grootste talenten uit de jazz scene, verliest ze met ‘Odyssey’ haar status niet. Integendeel. Geen talent, maar onversneden klasse. Voor haar tweede album heeft ze zichzelf een uitdaging voorgeschoteld als nooit tevoren: componeren voor een orkest. Want ja, het zijn de strijkers van het ‘Black Chineke! Orchestra’ die deze plaat haar unieke identiteit geven. Het orkest bestaat volledig uit leden van etnische minderhedengroepen. In die mate zelfs dat je met het nummer ‘Water’s Path’ even moderne klassieke muziek krijgt voorgeschoteld.

Verdere muzikale bezetting is het traditionele Garcia-bolwerk van Joe-Armon Jones (piano), Sam Jones (drum) en Daniel Casimir (bas). Echter, daar blijft het niet bij. Net zoals op haar debuutalbum ‘SOURCE‘ is er ruimte voor vocale visites van wat praktisch jeugdvriendinnen zijn van Garcia. Ze luisteren naar de namen Richie, Georgia Anne Muldrow en Esparanza Spalding. Die laatste bracht in augustus nog een album uit samen met Braziliaans bossa nova icoon Milton Nascimento. Op ‘Odyssey’ vinden we haar terug op de openingstrack ‘Dawn’. Je hoort meteen de cinematische strijkers die zich laten vergezellen van een zaligmakend, nieuwsgierig klankgeluid. Spalding lokt ons zwoel binnen.

Alsof al die samenwerkingen niet genoeg zijn, heb je nog bij Warp-getekend artiest Kwes die het gehele album geproducet heeft. Je zou haast vergeten dat Garcia zelf ook nog de alt sax leven in blaast. Besluiten doet Garcia met dub. Luierend, naar achter leunend uitbollen onder reggae geluiden. Verleid en begeleid door een altsax. Niets minder dan een triomf, ‘Triumphance’. Een passende titel voor het gehele album te bevatten. De vier jaar durende epische reis die de saxofoniste aflegde sinds haar debuutalbum komt met ‘Odyssey’ tot een hoogtepunt op de track.

‘Odyssey’ is een nieuwe mijlpaal in de nog prille carrière van Nubya Garcia. Na album nummer twee kunnen we al beter stellen wat haar muziek zo bijzonder maakt. Het is de wil tot vruchtbare samenwerkingen, een onstilbare dorst om zichzelf steeds heruit te vinden en lak aan genre-gebonden muziek.

Op 16 februari speelt Nubya Garcia in Ancienne Belgique (tickets & info).