Vergelijkingen met landgenoten, zo gaat dat als je uit Scandinavië komt. Wat het alter ego van de Zweedse Sarah Assbring op tafel gooit is misschien niet zo duister en uniek als Fever Ray of hitgevoelig als Lykke Li, hoewel we in ‘I Carry The Fire’ Lykke-vibes voelen en de elektronische arrangementen ons aan Fever Ray doen denken, maar het is bijna even fijn om naar te luisteren. En als het mag, sleuren we er anders ook de Amerikaanse Zola Jesus bij. Zo krijg je al een idee van hoe het vierde studioalbum van El Perro Del Mar, zeehond voor de vrienden, klinkt.
‘Pale Fire’ is een persoonlijk en intiem album. Een observatie van Assbring ligt hier aan de basis: ‘Het leven kan soms eenzaam en stom zijn, maar de belofte van liefde en hoop maakt veel goed. Het is een flikkerend lichtje, een pale fire. Dat intieme uit zich in subtiel gearrangeerde Zweedse pop, ingehouden 90’s dance-invloeden en songs die opgebouwd zijn uit de generische lege klanken van drummachines en synths, met daarover de vrouwelijke zweverige vocalen van Assbring. En soms ook eens zachte laagjes piano-akkoorden.
Assbring blijft misschien wat op de achtergrond naast de andere Zweedse zangeressen, maar ze heeft toch maar mooi een album gemaakt met een paar ferme uitschieters. De vooruitgestuurde single ‘Walk On By’ op kop. Hypnotiserend en traag dansbaar, zelfs sensueel met een toffe baslijn en het verscheurende ‘Solitude’s my best friend’ als openingszin. Ook het schattige ‘Love In Vain’ doet het niet verkeerd met de subtiele reggae-geladen vibes. En ‘Hold Off The Dawn’ is een hit. Assbring houdt het rustig, laat de beat op het gemak opzwellen. Maar als ze een hook heeft, heeft ze hem goed, en draai je de song met plezier een paar keer opnieuw.
El Perro Del Mar live zien kan binnenkort in Amsterdam (Paradiso, 14.11, info & tickets).
Album verdeeld door V2