Na de uitermate succesvolle trilogie ‘Hombre Lobo’, ‘End Times’ en ‘Tomorrow Morning’ is Eels terug met ‘Wonderful, Glorious’. Dit is alweer het tiende studioalbum van muzikale duizendpoot Mark Everett alias ‘E’ en zijn kompanen. De langspelers van de steeds veranderende groep zijn steevast in twee kampen op te delen: tragisch, melancholisch en autobiografisch werk enerzijds, en energieker, luider en meer rock-georiënteerd werk anderzijds. Hoewel Everett niet meteen bekend staat als een heuse samenwerker, werden de bandleden ditmaal meer dan ooit betrokken bij het songschrijven. Voor een opmerkelijke stijlbreuk zorgt dit echter niet, want ook ditmaal krijg je het beste van beide werelden voorgeschoteld, zoals enkel Eels dat kan brengen.
‘Bombs Away’ en ‘Kinda Fuzzy’ zetten meteen de toon. Heerlijk in het rond groovend worden ze perfect aangevuld met Bond-achtige tussenstukken en ronduit smerige doch smaakvolle gitaren. Het karakteristieke pianogeluid van Eels houdt de boel bij momenten perfect in balans, en neemt gas terug waar nodig. Het hoeft natuurlijk niet altijd te scheuren. Het folky ‘On The Ropes’ is simpel maar effectief: een heerlijk dromerig tokkeltje omringd door subtiele arrangementen creëert een intense, gelukzalige sfeer. Eels toont hier waar het goed in is: beklijvende songs presenteren.
Vervolgens vindt er terug een tempoversnelling plaats. Eerste single ‘New Alphabet’ lijkt aanvankelijk weinig overtuigend, maar bouwt stelselmatig op naar een late, korte, broeierige extase die de boel weet recht te trekken. Dat dit slechts een klein opwarmertje was kon je al wel vermoeden: stukken als ‘Stick Together’ en ‘Open My Present’ zijn op en top sfeervolle, ruigere Eels-nummers. Laatstgenoemde doet ons zelfs denken aan die andere Amerikaanse wonderboys: The Black Keys.
Eerder gezapige liedjes als ‘The Turnaround’ en ‘You’re My Friend’ weten minder te overtuigen. Waar eerstgenoemde te vaak overspoeld wordt in bombast, blijft het tweede te veel op de oppervlakte om je naar de keel te grijpen. Niet getreurd: titelsong ‘Wonderful, Glorious’ maakt dit meer dan goed. Uiterst funky en dansbare Eels krijgen we niet elke dag te horen, maar wat doen ze dat hier toch heerlijk.
Het is duidelijk dat Eels nog steeds weet hoe het met goeie albums voor de dag moet komen. Een plaat van het kaliber van ‘Beautiful Freak’ of ‘Electro-Shock Blues’ zit er met ‘Wonderful, Glorious’ niet in, al hoeft dat ook niet. Everett en Co hebben genoeg lekkers in de aanbieding om elke Eels-fan te kunnen boeien, en zo hoort het ook.
Eels is binnenkort live te zien in Amsterdam (Paradiso, 01 + 02 + 03.04, info & tickets), Heerlen (Limburgzaal, 04.04, info & tickets) en Brussel (Koninklijk Circus, 10 + 11.04, info & tickets).
Album verdeeld door V2