Het zijn lastige tijden voor iemand die rap en hiphop wenst te bespreken. We kunnen tegenwoordig met moeite een album een deftige luisterbeurt geven of daar is de deluxe editie al. Zelden voegt die iets toe, maar desondanks worden ze gepusht om toch maar de streamingcijfers op te krikken. Uit puur protest focussen we enkel op het reguliere album. Da’s in veel gevallen al een hele brok werk, al valt het bij Doja Cat nog goed mee. De rapster/popster is met ‘Planet her’ aan haar derde studioalbum toe en de wereld zat op hete kolen te wachten. Met iets minder dan drie kwartier is de basisversie van het album nog vlotjes te behappen, al een heus feit dezer dagen.

Dat de tijd vliegt mag ondertussen wel duidelijk zijn. De zomer van 2018 lijkt nog niet eens zo heel erg lang geleden, maar het was toen dat Doja Cat zich begon te manifesteren als een meme en een internetfenomeen met haar hit ‘Mooo!‘. Ondertussen is ze uitgegroeid tot een wereldster. ‘Planet her’ is dan ook haar officiële make-or-break moment. De verwachtingen liggen hoog, de wereld kijkt toe. En het moet gezegd zijn, ze valt niet door de mand. Gelukkig voor haar, want de smaakpolitie lag al eventjes op de loer. Niet rap genoeg voor de puristen, te gemaakt voor de serieuze muziekcritici en ergens onderweg beloofde ze haar borsten te tonen als haar hit ‘Say so’ op nummer één kwam in de Billboard top 100. De fans gingen wild, haar borsten bleven gelukkig bedekt. Sex sells en Doja Cat werd gemakkelijk weggezetten als een product van de industrie.

Die perceptie haalt ze min of meer onderuit op ‘Planet her’. Er wordt meer gerapt dan we oorspronkelijk verwacht hadden en het album is een stuk sterker dan vermoed werd. Tuurlijk, de indruk dat er een team achter zit dat heel goed weet op welk publiek gemikt moet worden gaat nooit volledig weg. Dat uit zich vooral in de tracks die Dr. Luke voor zijn rekening nam. Niet toevallig zijn dat de singles ‘Need to know’ en ‘You right’ met The Weeknd. Die trokken met succes de aandacht van het grote publiek en warmden ons perfect op voor het album zelf. Dat zijn echter niet de prijsbeesten van het album.

Want de sterkte van Doja Cat ligt in haar partnership met Y2K, die rits nummers van beats voorzag. Het absolute prijsbeest is ‘Payday’, waar Doja Cat haar vocale veelzijdigheid in de verf kan zetten. Young Thug vergezelt haar en dat is een schot in de roos. Geen enkele rapper kan zo toveren met zijn stem als Young Thug en samen tillen ze ‘Payday’ naar een hoog niveau. Het nummer baadt in hyperpop en rap en ontpopt zich tot een oorwurm pur sang. Ook JID zorgt voor een beetje street credibility op ‘Options’ en Ariana Grande mag komen meedoen op ‘I don’t do drugs’. Potentiële hits als je het ons vraagt.

Doja Cat weet ondertussen waar ze goed in is. Een typisch nummer van haar hand laat zich vaak samenvatten in een aantal puntjes. Oftewel etaleert ze haar ontegensprekelijke kwaliteiten als rapster en gaat ze betrekkelijk hard, of ze zingt de sterren van de hemel. Haar stem is haar grootste talent, maar ze is evenmin vies van een schunnige tekst. In het spoor van onder meer Megan Thee Stallion rapt ze onomwonden over haar seksualiteit. Meestal worden de meer expliciete bars voorafgegaan door wat nog omschreven kan worden als ‘lieve woordjes’, waarna de bom barst. En vooral, geen enkel nummer is te lang. Doja Cat en haar team weten dat haar kernpubliek generatie Z is en dat die geen tijd meer verliezen aan ellenlange nummers. ‘Kiss me better’, een van de standout tracks van het album, is daar het perfecte voorbeeld van. Samen met SZA maakt ze van dat nummer een kunststukje dat ontzettend populair is geworden.

‘Planet her’ is niet het album van het jaar. Daarvoor is het iets te lichtvoetig. Wat het wel is, is een knap, sterk en speels album dat zich in je brein nestelt en er eventjes verblijft. Doja Cat verstaat de kunst om op de fijne lijn te balanceren die pop en rap nog uit elkaar houdt. Af en toe helt ze over naar de ene of de andere kant, maar nooit gaat ze voluit voor een genre. Wat haar een enorm doelpubliek geeft dat ze tot in de perfectie weet te bespelen. Met ‘Planet her’ zet ze de non believers, de haters en de twijfelaars op hun plaats.