Wie Indiestyle op de voet volgt, heeft misschien al gemerkt dat Kleine Crack de laatste jaren een vaste klant in onze jaarlijstjes is. Deze Antwerpse horrorrapper heeft iets met getallen. Zo maakt hij er een traditie van om elke 2 februari iets te lossen, vanwege de mystieke kwaliteiten die het getal twee heeft in de numerologie. Ook vrijdag de dertiende is, om voor de hand liggende redenen, een datum waarop je nieuw werk van Crack mag verwachten. Om de eerste ongeluksdag van 2023 te vieren, haalde de rapper er dit keer zijn hele VHS-crew bij.

Het is niet helemaal duidelijk waar VHS nu precies voor staat. Is het Vol Haat de Stijl? Vampieren Heksen Spoken? Of toch gewoon Very Hard Songs? Veel maakt het uiteindelijk niet uit, want al die beschrijvingen zijn erg toepasselijk. De VHS-crew specialiseert zich in griezelige hiphop die soms over demonen en geesten gaat, dan weer over straatgeweld in ‘De Anna’, zoals ze steeds misprijzend naar hun thuisstad verwijzen.

Dit alles doen ze over de beats van Slagter, de man die élke beat voor alle verschillende VHS-rappers produceert. Toegegeven, Slagter beschikt niet over de meest variërende beatcatalogus, maar toch kunnen we alleen maar respect tonen voor de werkethiek van de man. Ook op ‘VHS 222’ voorziet hij een handvol grimmige, op Memphis rap geïnspireerde beats.

Het startschot wordt gegeven met ‘POSSE 222’, een track waarop alle actieve leden van de VHS te horen zijn. Als meest productieve rapper van de groep neemt Crack het voortouw met een opgefokte verse zoals we die ondertussen van hem gewend zijn. Daarna neemt Roi de fakkel over met een uiterst meeschreeuwbaar ‘Wie in de Anna’-refreintje, waarmee we de Antwerpse namedrop al van de bingo kunnen schrappen. Vervolgens laat Kleine Kova opnieuw horen dat ze misschien wel de meest angstaanjagende rapper van het collectief is. Haar jennende flow klinkt altijd alsof ze ons aan het pesten is terwijl ze een pistool tegen ons voorhoofd duwt. 100GEN is met zijn sinistere fluisterraps dan weer het meest mysterieuze VHS-lid. Ten slotte is er nog Parsa, de grapjas van de bende die tegenwoordig met Joost en Gladde Paling rondhangt. Op deze ep heeft hij slechts één verse, en toch slaagt hij erin om naar Plopsaland De Panne te verwijzen, zonder de lugubere sfeer te doorbreken.

Na ‘POSSE 222’ weet je wel wat je de rest van de ep kan verwachten: duistere raps die soms sloom, soms opwindend klinken en waarin alle VHS-stokpaardjes besproken worden. In ‘TELLEN’ tellen Kleine Kova en co tot 666, in ‘FOK A HOE’ spuwt de VHS haar gal uit over iedereen die ze niet graag heeft en ‘HIJGEN’ is een track die je zo nerveus mogelijk probeert te maken. Het opvallendste nummer ‘VH222’, waarop Slagter zich van zijn meest neurotische kant laat horen. Een nummer om extreem nerveus van te worden, maar toch betreuren we dat het maar 46 seconden lang duurt.

Voor vernieuwing ben je bij deze ep dus niet aan het juiste adres, maar echt erg is dat niet. Wie al langer fan was van VHS, wordt op z’n wenken bediend, en wie de gevaarlijkste rapcrew van de Anna nog niet kent, krijgt met deze ep een uitstekend visitekaartje. Maar wees gewaarschuwd: je zal nooit meer ’s nachts door de Koekenstad durven dwalen.