Zowel bij Stuff. als BeraadGeslagen lijkt het creëren van de juiste sfeer en feel aan de basis te liggen voor de uitwerking van de muziek. Drummer Lander Gyselinck – eveneens bekend van talloze andere projecten – concentreert zich met deze halfuur durende solo-ep net op die basis en probeert met zo weinig mogelijk zoveel mogelijk te doen. ‘Disleksikon’ is een uitstap in het ongewisse met een creatieve ontbolstering als resultaat.

Gyselinck lijkt zich na een moeilijk jaar te hebben herbronnen en zichzelf terug te hebben gevonden in Brussel. Hoewel de ep weinig “Brussel” ademt, voel je wel dat deze met veel plezier en perspectief is gemaakt. De stad lijkt een verfrissende wind te hebben geblazen in de hersenspinsels van de drummer. Hierbij dompelt hij zich nu meer onder in de rol van producer waarbij het klooien met softwareprogramma’s en drumpads zijn vruchten afwerpt. Desondanks kun je nog steeds zijn heerlijk onconventioneel drumspel volgen zoals in ‘Whale’ waar deze op een fijne manier worden uitgespeeld. Elders krijg je het gevoel dat bepaalde geluiden en samples authentiek werden opgenomen. Zo horen we verschillende soorten metalen bellen die worden geklonken, iets dat klinkt als plastic of rubber, hout enzovoort.

De verrassende soundscapes borrelen en stomen aan diverse bpm’s doorheen de ep. Nummers als opener ‘Scandaalwoud’ of ‘Luuk shuffle’ zetten je met hun tribale percussie en uitheemse samples meteen aan het tobben ergens ver hier vandaan. Elders wordt er in ‘Sun salutations’ gegoocheld met beats die doen denken aan het opzwepende singeli. Ondanks dat de diversiteit en kleur verspreid over het achttal passen ze vrijwel goed bij elkaar. De geraffineerde Nicolas Jaar-achtige productie met het oog voor detail à la Arca in ‘Whale’ of ‘D-earthless’ klinken niet bevreemdend naast de dromerige kant die de ep benadert, zoals bijvoorbeeld in ‘Beaumen’.

Hoewel de ep een samenraapsel lijkt te zijn van urenlang lustig experimenteren en nieuwe zaken uit te proberen tijdens de afgelopen weken in afzondering, blijken deze qua productie en ideeën vrij verfrissend en coherent voor de dag te komen. Gyselinck toont met deze ep niet alleen dat het steeds groter wordende aspect van improvisatie en elektronica die hij in zijn liveshows verwerkt eveneens kan worden vertaald in een studiosetting. Daarenboven lijkt hem naast zijn rol als muzikant ook producer best wel goed te liggen.