Ze zijn weer niet bij te houden tegenwoordig, nieuwe – al dan niet beloftevolle – bands die klaarstaan om hun plekje in de muziekwereld te vergaren. Dan is het fijn om tussen al die chaos een gevestigde waarde terug te vinden in de playlist. Want zo kunnen we Damien Jurado ondertussen wel noemen. Het heeft hem dan ook heel wat tijd gekost om zijn stekje te verwerven. Zijn definitieve doorbraak kwam er pas twee jaar geleden, met de release van het fantastische ‘Maraqopa’. Twee jaar later is hij terug met een vervolg genaamd ‘Brothers and Sisters of the Eternal Son’.
Een uitzonderlijk specifieke droom, dat vormt de basis van de op elkaar volgende twee laatste albums. Een muzikant met het aanzien van Kurt Cobain vertrekt naar een fictieve stad genaamd ‘Maraqopa’ waar niemand ooit van hem gehoord heeft. ‘Brothers and Sisters of the Eternal Sons’ vormt het vervolg hierop. Nadat de muzikant een auto-ongeluk heeft gehad, strompelt hij terug naar de stad. Hij kan nu gedachten lezen en weet niet of hij dan wel levend of dood is.
Een interessant uitgangspunt is het zeker, maar de focus blijft voor ons natuurlijk liggen op de muziek. Die klinkt toch weer anders dan op de voorganger. Dat is voor een groot deel de verdienste van Richard Swift, die voor de derde opeenvolgende keer de productie voor zijn rekening neemt. Swift heeft Jurado muzikaal bevrijd, hij heeft hem ervan overtuigd dat hij zichzelf geen muzikale beperkingen hoeft op te leggen. Dat verklaart de vele verschillende muziekstijlen die te horen zijn. Het is zeker – meer dan zijn voorganger – echt een psychedelische plaat geworden. Ook de folky kant blijft zeker overeind, maar het is allemaal zoveel meer gearrangeerd met verschillende instrumenten dat ook dat etiket niet eenduidig meer opgekleefd kan worden. Damien zelf heeft ook niet graag dat er een genre op zijn muziek wordt geplakt. “De eigenaar van een platenzaak mag niet weten waar hij dit bij moet zetten”, zo verklaarde hij in het interview dat wij met hem afnamen.
Je hebt altijd met een sterk album te maken als er geen uitgesproken favorieten zijn. Elk nummer heeft hier evenveel bestaansrecht. En dat is precies wat we ervan verwacht hadden. Nadat je hem voor de eerste keer in je platenspeler gedropt hebt, is hij daar nauwelijks meer weg te denken. En hij wordt elke luisterbeurt beter en gedetailleerder. Dit is onmiskenbaar een prachtig werkstuk, veel meer hoeft daar niet over gezegd worden. “Ik hoef geen regels te volgen. Als ik het maar voel.” Wel Damien, wij voelen het ook.
Tip: check ook zeker de bonus disc van ‘Brothers and Sisters Of the Eternal Son’, mét hemels achtergrondkoor.
Jurado speelt binnenkort in Amsterdam (De Duif, 18.02, info & tickets) en Gent (Handelsbeurs, 19.02, info & tickets).
Verdeeld door Konkurrent
