Dakota Suite heeft ons al eerder enkele prachtige platen geschonken, steevast verpakt in stijlvolle zwart-wit hoezen. Wie Quentin Sirjacq is, hebben we echter toch even moeten zoeken. De Franse pianist en componist blijkt zwaar beïnvloed door Satie, Ravel en jazz, en werkte onder meer samen met Fred Frith.
De samenwerking tussen de Fransman en de Brit Chris Hooson, de man achter Dakota Suite, is niet hun eerste, en levert ditmaal een dubbelaar op die meandert tussen Michael Nyman (de meesten wellicht bekend van de soundtrack van ‘The Piano’) en David Sylvian. Haast verstilde en verstillende piano-excursies (een toepasselijker woord vonden we niet), aangevuld met een kwartet strijkers, en af en toe de stem van Hooson: méér bevat deze dubbelaar in essentie niet. Maar dat is ruim voldoende. In ‘Where The Tears Go’, het tweede nummer op cd 1, en het eerste waarin gezongen wordt, komt Hooson akelig dicht in de buurt van Sylvian, iets wat hij jammer genoeg op de verdere gezongen nummers niet meer weet te evenaren.
‘The Side Of Her Inexhaustible Heart’ is bijna 80 minuten lang een ontdekking voor de melancholische luisteraar, die avond na avond naar podcasts van Duyster luistert (al kent die Dakota Suite vermoedelijk al lang), en levert noch hits noch hapklare radiobrokken op. Dat hoeft natuurlijk ook niet, maar de kracht van Dakota Suite is meteen ook de beperking: een groot publiek zal dit wellicht nooit opleveren, een trouwe schare fans wél. Want wij zijn heel erg te spreken over de kwaliteit van de muziek, én over de consistentie van de plaat. De kale composities, de herfstachtige zang en de mistsluiers die door de strijkinstrumenten over het geheel gedrapeerd worden, vormen een rode draad doorheen dit werkstuk, dat jammer genoeg over twee discs gespreid moest worden.
We vinden nochtans niet dat dit album te langdradig is, of dat er noten teveel op staan. Het is enkel zo dat ons luisterplezier helemaal àf was geweest indien we niet ongeveer halfweg de cd in de cd-lader moesten wisselen, waardoor een pauze ontstaat die eventjes de sfeer breekt. Als we je dus een tip mogen geven: pleur de cd op iPod of mp3-speler zodat je alle 16 nummers integraal en ononderbroken kunt beluisteren. Dat kun je doen onder je favoriete treurwilg in het herfst- of winterpark, ver van de bewoonde wereld, waar een mistroostige eend liever met de ganzen mee naar het zuiden was vertrokken, of op je zolderkamertje waar je onbetaalde elektriciteitsrekeningen de duisternis al vroeg inluiden omdat je je oude stereo verkiest boven het schijnsel van een eenzaam peertje.
Album verdeeld door Munich Records