De grootste verrassing die Crystal Stilts voor ons in petto heeft op de derde langspeler uit hun tienjarige carrière is misschien wel de keuze voor een iets gladdere productie dan we gewend zijn van de New Yorkers. Symbool hiervoor staan de regelmatig opduikende strijkers die reeds op het tweede nummer (single ‘Star crawl’) voor het eerst voorzichtig hun opwachting maken. Door deze aanpak komt ‘Nature noir’ bij momenten wat te ingetogen en krachteloos voor de dag en hebben we soms moeite de aandacht volledig bij de les te houden.
Het album vat nochtans veelbelovend aan met het hypnotizerend dreinende ‘Spirit in front of me’. En hoewel het vijftal in zijn beste momenten nog steeds grossiert in dissonante shoegazegitaren en monotone postpunkvocalen afgewerkt met een flinke toets psychedelica, kabbelt vooral de laatste helft van deze cd geregeld iets te lusteloos naar haar einde. Niet elk nummer is immers even sterk als het zomers melancholische ‘Memory Room’ of de breekbaar mooie titelsong, waardoor we geregeld wat pit missen.
Liefhebbers van mistroostige indierock met poppy inslag vinden op ‘Nature noir’ uiteraard sowieso hun gading. Crystal Stilts levert een zogenaamd volwassen plaat af, maar lijkt onderweg het heilige vuur der jeugd wat kwijtgespeeld. Wij blazen er warm noch koud van.
Crystal Stilts live aan het werk zien kan binnenkort in Brussel (29.11, Autumn Falls, info & tickets) en Utrecht (30.11, Le Guess Who?, info & tickets)
Album verdeeld door Konkurrent
