Wie het Deense label Posh Isolation de laatste paar jaar volgde, merkte waarschijnlijk wel de geleidelijke diversifiëring op van uitgebrachte werk. Waar vroeger meer uitgedachte ambient de voornaamste koopwaar was die slechts occasioneel naar harder werk durfde te hinten, vind je nu ook stevigere rave-geluiden terug in de catalogus dankzij de aanwinst van producer en dj Varg2TM (vroeger Varg). De onbevangen Zweed, geroemd om zijn nonchalante dj-sets en beukende productie, beïnvloedde ook mede-oprichter Loke Rahbek beter bekend onder zijn pseudoniem Croatian Amor. Die laatste stond tevoren steeds garant voor de uitgedachte en bijna meditatieve sound waarmee naam werd gemaakt voor het label maar laat in nieuwer werk steeds meer ruimte voor breakbeats en pompende 4×4 ritmes. De Deense producer en voormalige zanger van een blackmetalband Sexdrome liet in de press release al uitschijnen dat zijn nieuwste werk en zesde full length album ‘All in the same breath’  beide stromingen op het label ging verzoenen. Het resultaat toont zich echter tamelijk eenzijdig.

Bij dat soort verzoening denk je misschien aan de industrieel klinkend percussie die de achtergrond vormde van ‘Isa’ uit 2017 in gedachten of de samenwerkingen met Varg ‘Body of water’, ‘Body of carbon’ en het recent uitgebrachte ‘Body of lila’. Die hadden al bewijs geleverd dat de club nu ook een inspiratiebron vormt voor Rahbek.

Op ‘All in the same breath’ vervelt de verzoening echter tot zachter klinkende breakbeats  zoals de opwekkende leadsingle ‘Yoyogi park’ en het lomere ‘Fires in the dark’ waarmee de Deen het eerder op veilig lijkt te spelen. Ook het brave ‘Young’ dat met zijn weifelende garagebeat doet terugdenken aan werk van Four Tet, brengt eveneens niet dezelfde scherpte voor de dag waar de slepende soundscape van opener ‘New morning’ lijkt naartoe te wijzen.

Het zijn namelijk net die uitermate sterke ambient-nummers die later op de lp Rahbeks klasse aantonen. Titelnummer ‘All in the same breath’ waar een Gregoriaans gezang begeleid wordt van een heerlijk melancholische gitaarloop, of ‘No end to new moments’ met een piano die lijkt te knipogen naar Elysia Cramptons Andesverhalen, zijn de perfecte voorbeelden hiervan. De prachtig gevulde afsluiter ‘The river that flows in you also flows in me’ vol uitgerokken vocal samples en fijne gitaarpluksels, laat geen twijfel meer bestaan over de sterkste kant van de Deen.

Toch kan Rahbek wel degelijk op een elegante manier met snares en kickdrums om zoals hij illustreert met de trap-geïnspireerde beats op het toegankelijke ‘Jonathan’. De pads en het tegenritme van  ‘Same light reflects’ wekken op hun beurt weer wat ‘Selected ambient works’-vibes op, zij het in een moderner jasje.

‘All in the same breath’ blijkt uiteindelijk vooral opnieuw een knappe oefening in de traditie van Posh Isolations ambientverleden te zijn. De verzoening mag dan wel op rave-vlak de wensen overlaten maar alleen al voor het titelnummer moet je het album een kans geven.