De nuchtere medemens zal er misschien weinig boodschap aan hebben, maar met wie kan je beter wegdromen dan met Connan Mockasin? Na enige afwezigheid kunnen fans van de surreële Kiwi nu opgelucht ademhalen. Hun geduld wordt beloond met het vijfdelige melodrama ‘Bostyn ’n Dobsyn’ en een daarbij horende conceptplaat genaamd ‘Jassbusters’. In de reeks – waarvoor Mockasin het scenario, de regie en een acteerrol voor zijn rekening neemt – zullen we de avonturen van een muziekleraar en diens student kunnen aanschouwen. Jassbusters is een fictieve groep bestaande uit muziekleraars en zorgt meteen voor het eerste album waarop Mockasin ondersteund wordt door een backingband.
‘Charlotte’s thong’ – zou het die van Gainsbourg zijn? – zet de plaat op ontzettend groovy wijze in gang, met zwoele gitaarriffs waarvan je zou verwachten dat ze van de hand van een knetterstonede Mark Knopfler kwamen. De Jassbusters jammen zo’n negen minuten gemoedelijk door, terwijl de teksten van Connan al snel ontaarden in onverstaanbaar nasaal geneuzel. Ideale begeleiding om ’s avonds laat in benevelde toestand mee achterover te leunen in je vertrouwde fauteuil.
De enige gastrol is weggelegd voor niemand minder dan James Blake, die in het tweede nummer ‘Momo’s’ het zanggedeelte voor zich neemt. Niet met het soort verknipte vocals die de getalenteerde Brit tegenwoordig in z’n singles verwerkt, wel met z’n gekende engelenfalsetto in volle glorie. Het is misschien niet Blakes meest catchy werk, maar de ingetogen, breekbare klanken nestelen zich met veel gemak in je oren. Misschien had het nummer nog iets beter tot z’n recht gekomen, als het pas iets verderop in het album werd gebracht, ter afwisseling van Mockasins frêle stemmetje.
In ‘Con conn was impatient’ gaat de groep op hetzelfde elan door als in het openingsnummer, al houden ze het deze keer beknopter (wat misschien toch niet zo’n slecht idee is). Een lichtjes aangepaste versie werd midden augustus al gelost en ging gepaard met een videoclip die een duidelijker beeld zou moeten scheppen van wat we mogen verwachten van de ‘Bostyn ’n Dobsyn’-reeks. Wat vooral duidelijk wordt, is dat de Nieuw-Zeelander z’n voorliefde voor de creepy stare nog lang niet kwijt is.
“Last night / you blew me away”, horen we Connan in het tedere ‘Last night’ zijn beste Prince-impressie geven. Met welgemikte zanglijnen blaast hij extra leven in het cheesy maar soulvolle nummer. In ‘Sexy man’ en het geweldige ‘Les be honest’ horen we hem z’n stem dan weer ombuigen tot we plots de geest van Arthur Russell in onze verbeelding zien opdoemen.
Op conceptplaat ‘Jassbusters’ laat Connan Mockasin veel van zijn zo typerende curiosum achterwege en kiest hij voor een iets fragielere aanpak. Het resultaat wemelt in de zeemzoete r&b en kan een constante staat van verdoving opleveren. Verwacht hier geen echte hits, wel zwoele nachten à la Connan – met het nodige tongue in cheek-gehalte dus. Wie het allemaal nog net niet weird genoeg vindt, zal waarschijnlijk wel aan z’n trekken komen bij het verschijnen van ‘Bostyn ’n Dobsyn’.
Connan Mockasins Jassbusters spelen op 30 oktober een uitverkocht concert in de Handelsbeurs in Gent, dat voorafgegaan wordt door een vertoning van het eerste deel van de reeks. Benieuwd!