Een surrogaatreisje naar de maan? Haast je naar plaats van verkoop om toegang te krijgen tot ‘Journey of return’, Cavegreens eerste ep. Hoewel het hier om een debuut gaat, blijkt het duo niet aan zijn proefstuk toe te zijn. Eleanor Murray – all around folk lady van dienst – en kunstenares GianLuca Bucci hebben beide reeds een schoon palmares. Murray bracht vorig jaar haar vierde album ‘Bury me into the mtn’ uit, een sterke folkplaat waar ook Nicholas Wilbur tijd en energie in stak. GianLuca Bucci op haar beurt wist de wereld reeds eerder te verblijden met series aan fotografische schoonheden.
Nu Bucci en Murray elkaar vonden bleek het mogelijk het terrestriale gebied te overstijgen en een gezamenlijke ruimtereis te ondernemen. Beginnende bij ‘Earth’ lijkt het duo zich klaar te maken voor lancering. Afvuren? Neen, de lont is lang en poreus. Het ritmische debacle waar Murray aan deelneemt deint geleidelijk uit, schoon en sober. Eens de wolken overstegen zijn en ‘Clouds’ aanbreekt zijn we goed op weg met staccato electro en stratografisch correct gezang. De zon verdween net aan de horizon. ‘The night is young’ komt eindeloos aan zet, de dampkring voorbij. De aarde verdwijnt in een ooghoek. Zwaartekracht kent geen inspraak meer. Subtiele ommekeer in gemoed en het zinnespel. We keren terug. Oceanen en contreien vliegen voorbij. De muziek speelt mee op eb en vloed, ‘Tides’ omsluit de laatste minuten.
De merkwaardige – kortstondige? – interne revolutie die Murray ondergaat is een voltreffer van formaat. Ja, existentiële heroriëntering is iets waar ieder van ons soms nood en last aan en van heeft. Maar of het ook telkens zo’n resultaat oplevert? Dit is een eervol experiment, toegankelijk en toch niet vanzelfsprekend en enigmatisch. De enigheid van dit werk reikt voorbij de ontastbaarheid van woorden. Eerlijkheid in parool die aanzet tot naastenliefde ten einde de mensheid.
Beluister ‘Journey of return’ op SoundCloud
