Ondergetekende heeft bij het voorgaande werk van Bombay Bicycle Club altijd een licht “behangpapier”-gevoel gehad. Zeker, songs als ‘Evening / Morning’ en vooral ‘Always Like This’ mogen er zijn, maar al bij al kon deze band er net niet in slagen om ons echt bij te blijven: teveel opvulsel en teveel dit hebben we wel al eens eerder en beter gehoord. Tot we plots ‘Shuffle’ hoorden, eerste single van ‘A Different Kind Of Fix’. Dit nummer legde plots een totaal nieuwe dimensie van Bombay Bicycle Club bloot: een simpele pianosample bezorgt de song een heerlijk seks-appeal dat ons meteen nieuwsgierig maakte naar wat de rest van de plaat dan wel zou inhouden.
‘A Different Kind Of Fix’ is album nummer drie voor Bombay Bicycle Club, genoemd naar een gelijknamige keten van Indische restaurants. Na het volledig akoestische ‘Flaws’ werd nu opnieuw voluit voor elektrische gitaren geopteerd. In hun zoektocht naar een vernieuwde sound schakelden ze Ben Allen in, een gerenommeerde producer die de wereld er een stuk beter op maakte door ons ondermeer ‘Merriweather Post Pavillion’ van Animal Collective en “Halcyon Digest’ van Deerhunter af te leveren. Dat wil niet zeggen dat Bombay Bicycle Club plots psychedelische freakrock gaat maken: we horen hier en daar wat meer invloed van een synthesizer en de muziek krijgt een aparter sfeertje, maar Bombay Bicycle Club blijft wel een standaard indie band. Hoe standaard? Op ‘A Different Kind Of Fix’ ondernemen ze een welgemeende poging om zich te onderscheiden, maar het is een poging die niet overal even geslaagd is.
Laten we beginnen met te onderstrepen dat er wel degelijk enkele steengoede songs op dit album te vinden zijn. We vermeldden eerder al de heerlijke aanstekelijkheid van ‘Shuffle’: indie dj’s kunnen deze song per direct in hun set opnemen. Maar er is nog meer uitstekend singlemateriaal terug te vinden. Ook met opener ‘How Can You Swallow So Much Sleep’ bevestigen Jack Steadman en collega’s dat ze in staat zijn om fijne songs te schrijven: een aanstekelijke gitaarriff en een makkelijk refrein, meer heb je soms niet nodig voor een goed liedje. De aanwezigheid van dit nummer op de soundtrack van ‘The Twilight Saga: Eclipse’ zal de populariteit van deze jongens overigens zeker ten goede komen. ‘Your Eyes’ blinkt uit in eenzelfde complexloze vrolijkheid en brengt ons terug naar het betere van wat hun debuutplaat ‘I Had The Blues But I Shook Them Loose te bieden had. ‘Lights Out, Words Gone’ doet ons dan weer op meerdere manieren aan het eerder vermelde ‘Always Like This’ denken, zonder ooit te verwateren tot een inspiratieloos doorslagje.
Onze favoriet is misschien wel ‘Favourite Day’: de langzame opbouw mondt uit in een bedwelmende climax (dankjewel, Ben Allen), waarin vooral het drumwerk van Suren de Saram een pluim verdient. Het is een song met punch, en dat is nu net wat we op de rest van de plaat een beetje missen. Nummers als ‘Bad Timing’ en ‘Take The Right One’ zijn niet onaardig, maar ook weinig meer dan dat. ‘What You Want’ heeft wel een spannende intro en een stevig slot, maar verwatert teveel tussenin. Ook de nummers waarin voor een lager tempo gekozen wordt zijn niet allemaal even geslaagd: de afsluitende pianoballad ‘Still’ is weliswaar best mooi, maar ‘Beggars’ en ‘Fracture’ hebben dan weer te weinig om het lijf.
Bombay Bicycle Club heeft zeker en vast een bestaansreden: een talent om simpele en leuke liedjes te schrijven is niet iedereen gegeven. Jammer genoeg is dat talent ook op deze plaat geen constante. We kunnen ons niet van de indruk ontdoen dat ‘A Different Kind Of Fix’ een betere plaat ware geweest met een song of drie-vier minder. Maar laat dat jullie vooral niet tegenhouden om zorgeloos te genieten van het goede dat dit album wel te bieden heeft.
Bombay Bicycle Club live zien kan in de herfst van 2011 op volgende data en plaatsen:
29.11 Amsterdam, Paradiso info & tickets
30.11 Brussel, Botanique info & tickets
01.12 Utrecht, Tivoli info & tickets
Album verdeeld door Universal Music