Ken je tieners voor wie het wel wat vuiger mag zijn, dan is ‘Interrupt’ van Bleeding Rainbow het volmaakte cadeau voor onder de paasboom. Volgens ons is er niets leuker dan met een humeurtje van school komen, even ruzie zoeken met de ouders, met zwaarvoetige vastberadenheid de trap oplopen en de slaapkamerdeur dichtslaan om vervolgens loeihard deze band op te zetten. Dave Grohl en Krist Novoselic van Nirvana hebben het pakje misschien al klaarliggen, want zij verklaarden eerder dit jaar hun liefde voor de rockers uit Philadelphia.
Dat hoeft niemand te verbazen. De groep lijkt te dwepen met stoere muziek uit de laten jaren 80 en vroege jaren 90 en weet perfect de stijl en vorm van hun grunge- en punkidolen te kopiëren. Ze meten zich een gevaarlijk en je-m’en-fou imago aan, steken songs vol hardgekookte gitaren maar kunnen hoe graag ze dat ook zouden willen niet wegsteken dat hun melodieën ook zouden passen op een plaat van Simon & Garfunkel. Die heren staan iets minder provocatief op een T-shirt, en dus moet het maar zo. De twee hoofdrolspelers en vocalisten van de band, Sarah Everton en Rob Garcia, serveren je een halfuur lang afbrokkelende gitaarmuren geleend van onder andere Sonic Youth.
Je zou dus kunnen stellen dat het met de vorm wel goed zit, en wat met de inhoud? Wij willen niet gezegd hebben dat de leden van Bleeding Rainbow een stelletje leeghoofden zijn. Everton heeft bijvoorbeeld wel eens iets interessants te vertellen over hoe zij feminisme praktisch toepast. Toch is het spijtig dat hun nummers geen eigentijdse invulling krijgen, er hoeft wat ons betreft namelijk niet meer gerebelleerd te worden tegen mooie liedjes. Het duo probeert dat desalniettemin zo hardnekkig dat het op zijn beurt weer braaf wordt, getuige daarvan de clichématige noise-afsluiter ‘Phase’. Het geschreeuw op ‘Images’ klinkt ongeloofwaardig en de zang op ‘Dead Head’ wordt verpest door drammerige gitaren.
De groep is op zijn best best als ze zich kunnen ontketenen uit hun cool. ‘Tell Me’ is een eenzaam schot in de roos met melodieën die mogen bloeien uit de schaduw van het instrumentenwerk, shoegazerige samenzang en een passief-agressieve tekst. De rest van de plaat geeft Bleeding Rainbow enkel een facelift aan een ondertussen oud geworden genre dat niemand nog choqueert. Integendeel, voor je het weet ga je samen met die tiener naar een reünie van L7.
Bleeding Rainbow komt voorlopig niet naar België of Nederland.
Album verdeeld door Konkurrent
