In de zomer van 2019 zagen we Bladee nog live aan het werk, maar het productiefste Drain Gang-lid kan ondertussen alweer drie setlists vullen met nieuw materiaal. Afgelopen jaar bracht de Zweed maar liefst drie albums uit, nu komt hij (ondertussen naar gewoonte) alweer met een verrassingsalbum naar buiten. ‘The fool’ is volledig geproduceerd door Lusi, lid van het Ripsquad-collectief dat ook de beats op Bladees ‘Icedancer’ verzorgde.

Qua stijl valt ‘The fool’ ergens tussen ‘Icedancer’ en ‘333’ in. Van die eerste keert de minimale productie terug die focus legt op Bladee z’n vocals, van die tweede het optimistischere sfeertje. Deze plaat is niet even vrolijk als danspopproject ‘Good luck’, maar toch krijgen we weer meer zonneschijn te horen dan op pakweg ‘Eversince’ of ‘Red light’.

‘The fool’ staat vooral voor een bepaalde vibe en leent zich het best tot luisteren van begin tot einde. Echte uitschieters zijn er niet op de tracklist, zoals dat op vroegere projecten met bijvoorbeeld ‘Obedient’ of ‘Be nice 2 me’ wel het geval was. Het album is eerder een totaalervaring om een halfuurtje weg te dromen bij de dartele melancholie van Bladee. Nummers als ‘I want it that way’ (jammer genoeg geen Backstreet Boys-cover) stellen op zichzelf niet zo veel voor, maar houden je wel in een aangename roes.

In die zin geeft opener ‘The fool intro’ een beetje een verkeerde indruk. Het nummer is uitbundiger dan de meeste die volgen. Wel zetten de trance-achtige synths meteen de juiste toon: producer Lusi laat zich duidelijk inspireren door dit dancegenre, maar ontdoet het van zijn dansbaarheid en focust op de etherische melodieën.

Als we toch een paar hoogtepunten moeten uitkiezen: ‘Trendy’ is een erg catchy nummer waarop de rapper met de slagzin “I’m not holier than thou/ But we’re trendier than them” zijn persona mooi samenvat. Op ‘Inspiration comes’ is het leuk om mededrainer Thaiboy Digital nog eens te horen, want het was alweer even geleden dat Bladee een feature toeliet op zijn albums. ‘Egobaby’ valt niet enkel op door het mooie gebruik van falsetto (die op andere plaatsen ook terugkomt), maar eveneens door de openingssample waarvan een fan met te veel tijd ontdekte dat die uit The Bold and the Beautiful afkomstig is.

Met ‘The fool’ gaat Bladee niet radicaal anders klinken, en na ‘Good luck’ zal dit album voor de trouwe fans wellicht een minder grote cultuurshock zijn. Echt erg vinden we dat niet, want de rapper blijft een unieke positie bekleden in het hiphoplandschap met zijn atmosferische sound.