De Zweden van Drain Gang houden van surprise-releases. Vorig jaar verblijdde Ecco2K ons nog met zijn onaangekondigde debuut, nu was het de beurt aan zelfverklaarde CEO Bladee om uit het niets een album op de streamingdiensten te zetten. Het gaat om ‘Exeter’, een plaat die in slechts een week gemaakt werd met behulp van Gud, die we vooral kennen van de productie in talloze Yung Lean-klassiekers als ‘Kyoto’ en ‘Yoshi city’. Op deze korte tape klinkt Bladee niet radicaal anders – zijn polariserende autotunegebruik is nog steeds de kern van zijn geluid – maar hij klinkt voor zijn doen wel ongewoon optimistisch, en bij momenten zelfs verliefd.

‘Exeter’ staat vol met boeiende sonische experimenten. Zo is ‘Merry-go-round’ een nummer met een heel bizarre vibe. De beat is heel erg minimalistisch en Bladee mompelt er maar een beetje over, en toch kunnen we het zonder verpinken een banger noemen. De lyrics herhalen de titel constant, waardoor we het gevoel krijgen dat we op een lyrische draaimolen zitten. ‘Every moment special’ is dan weer een heel low key, atmosferische track waarin Bladee een ode aan een geliefde lijkt te brengen. ‘Wonderland’ wordt gekenmerkt door rare bliepjes en bloepjes op de achtergrond en de grootse afsluiter ‘Imaginary’ is door zijn stuwende instrumental dan weer haast orkestraal te noemen.

Dat wil niet zeggen dat dit geen typisch Bladee-project is. Hoewel de teksten en de sound vrolijker klinken, blijft alles een melancholische toets hebben door de apathische zangstijl van de Zweed. Ecco2K mag naar goede gewoonte twee gastbijdrages leveren, en steelt opnieuw de show in zowel ‘Wonderland’ als ‘Lovestory’. ‘DNA rain’ is een etherische banger zoals enkel het Drain Gang-collectief die kan brengen. ‘Rain3ow star (love is all)’ komt nog het dichtst bij een “conventionele” Bladee-banger, met een euforische beat waarop makkelijk te bouncen valt.

Veel goeie ideeën dus, maar ze hadden gerust wat verder uitgewerkt mogen worden. De gemiddelde songlengte is twee minuten, waardoor het hele project na achttien minuten alweer voorbij is. Sommige nummers smeken hier gewoon om wat langer doorgetrokken te worden om volledig in de opgebouwde vibe op te kunnen gaan. Een extra week timmeren aan het album had het geheel nog naar een hoger niveau kunnen tillen. Verder lijken Bladees teksten hier, ondanks de optimistische materie, soms wel erg simplistisch te zijn. Echt erg kunnen we dat echter niet vinden, want zijn muziek heeft altijd meer gedraaid om een bepaalde esthetiek dan om concrete inhoud, maar iets meer diepgang had soms geen kwaad gekund.

Met ‘Exeter’ zal Bladee wellicht geen nieuwe fans overtuigen. Daarvoor legt de minimalistische productie te veel nadruk op zijn zware autotunegebruik, en de vluchtig uitgewerkte ideeën vragen van de luisteraar een zekere affiniteit met het Drain Gang-geluid. Wie reeds volledig mee is met de visie van de Zweed, heeft er echter negen nieuwe liedjes bij waarmee hij zich in warme melancholie kan hullen, en als het project na nog geen twintig minuten alweer voorbij is kun je het altijd een tweede keer opzetten.

Normaal gezien kwam Bladee ‘Exeter’ in mei voorstellen in de Botanique, maar dat concert is verplaatst naar 18 oktober. Tickets vind je hier.