Black Box Revelation moeten we je niet meer voorstellen. Jan Paternoster en Dries Van Dijck zijn in geen tijd lokale supersterren geworden, headliners van formaat. Na België te veroveren met sterke albums en intense liveshows, proberen de Dilbekenaars nu internationaal naam en faam te maken. Het duo tourt heel Amerika rond en heeft er ook pas een EP uitgebracht.
Je kan Black Box Revelation moeilijk verwijten dat ze niet hard werken. De groep brengt op tijd en stond nieuw materiaal uit en treedt elke dag wel ergens op. Twee jaar geleden verscheen het album ‘Silver Threats’, in 2011 was er ‘My Perception’. Dit jaar moeten we tevreden zijn met maar een EP: ‘Sweet As Cinnamon’.
Het meer dan zeven minuten durende ‘My Girls’ kennen we al van de liveshows. Het is een vrij traag psychedelisch nummer, maar toch helemaal in de gekende stijl van het duo. Origineel duurt de song 25 minuten, maar dat heeft de band toch maar wat ingekort. Gelukkig, want zeven minuten is al op het nippertje van te lang. ‘Shiver of Joy’ was al te horen op de gelijknamige EP, die in Amerika verschenen is. De stemming is vrolijk en zorgeloos, de muziek an sich een beetje rammelend, zoals we dat van de Black Box gewoon zijn. Je ziet het duo zo voor je lol staan trappen onder de brandende Amerikaanse zon.
Het titelnummer ‘Sweet As Cinnamon’ is kort en krachtig, maar lang genoeg om je door de oehoehoehoe zanglijn op de zenuwen te laten werken. Het pronkstuk is de vierde en laatste song: ‘Good Swimmer’. Rauw en bluesy, catchy en meeslepend. Van het soort muziek dat je wil horen als je over een Amerikaanse highway zou rijden.
Een meesterwerk kan je deze EP bezwaarlijk noemen, een goede zoethouder in de loop naar een volgend album is het wel. ‘Sweet As Cinnamon’ ademt Amerika uit, en klinkt ongedwongen en vrij.
Album verdeeld door PIAS