Het mag dan zes jaar geleden zijn sinds het laatste album van Beak> (‘>>’), bezieler Geoff Barrow heeft niet stilgezeten. Zo componeerde hij samen met Ben Salisbury een handvol suspensvolle soundtracks (waaronder ‘Ex machina’ en ‘Annihilation’) en droeg hij zijn steentje bij aan het polariserende ‘Everything now’ van Arcade Fire. Barrows bekendste project is natuurlijk Portishead, dat samen met Massive Attack en Tricky tot het clubje Bristolse triphop-pioniers behoort. Wetende dat hun derde album ‘Third’ zo’n elf jaar op zich liet wachten, hebben we wat ‘>>>’ betreft dus niet te klagen.

Barrow stak met Beak> zijn krautrock-adoratie nooit onder stoelen of banken. Zo zorgde hij als drummer van de groep op de eerste twee albums op tijd en stond voor een welgemikte motorik drumbeat, waarmee bands als Neu! en Can het genre begin jaren ’70 groot maakten. Ook konden we steeds rekenen op de psychedelische wisselwerking tussen basgitaar en synthesizer. Dit alles werd doorgaans voorzien van een nogal grimmig sausje, hetgeen de toegankelijkheid niet meteen ten goede kwam, maar wel een sfeervol resultaat opleverde.

In de bezwerende nieuwe single ‘Brean down’ krijgen we “You don’t like our music cuz it ain’t up on the radio” te horen. Of we hier een soort van frustratie of juist een gevoel van trots uit moeten afleiden, zullen we maar even in het midden laten. Radio airplay lijkt nooit hun grootste zorg te zijn geweest en daar zal ook niet meteen verandering in komen – al komt de single dichtbij iets dat we catchy zouden durven noemen.

Op ‘>>>’ lijkt Beak> wel wat extra kleur aan z’n voordien enigszins beperkte palet te willen toevoegen – en zo misschien een groter publiek aan te spreken? – al lijken de heren nog niet van hun duister kantje verlost. Nergens voor nodig ook. Wel is er ruimte gemaakt voor nieuwe songstructuren, met meer diepgang en verfijning dan we van hen gewend waren. Een logisch gevolg van de nieuwe aanpak van Barrow. Terwijl de eerste twee platen uitsluitend bestonden uit quasi ongerepte excerpten van jamsessies, werd nu wel de tijd genomen om nummers echt uit te werken.

Het instrumentale ‘Allé sauvage’ dendert voort als een trein met stuiptrekkingen. Door dreigende synth-arpeggio’s te voorzien van opzwepende percussie, krijgen we een semi-dansbaar technonummer voorgeschoteld. De ijzige tonen die vervolgens uit de synthesizer worden geperst zorgen voor spontane achtervolgingswaanzin. ‘Birthday suit’ is ingetogener en gaat meer de kosmische toer op, terwijl dreigende strijkers de weemoedige klaagzang van Barrow de nodige power meegeven in ‘Harvester’. Op ‘Rsi’ sluit Beak> de motorik beat even weer in de armen, wat voor een dolle, psychedelische rit zorgt. Afsluiten doen ze met het haast folky ‘When we fall’, dat eerder reeds te horen was op hun ‘BEAK><KAEB’ ep.

‘>>>’ is zeker niet voor iedereen weggelegd. Het vaak claustrofobische karakter van de plaat zal sommigen nogal snel doen afhaken, maar liefhebbers van donkere en meeslepende psychedelische rock dienen het album zeker een kans te geven.

Op 1 december kan je Beak> live aan het werk zien in de Cactus Club te Brugge. Tickets kan je hier kopen.