Beabadoobee confronteert de realiteit in ‘This is how tomorrow moves’

door Agnetha Van Mieghem

Beabadoobee ging in 2017 viraal met ‘Coffee’. De voorbije zeven jaren deed Beatrice ‘Bea’ Laus een schat aan ervaring op: ze tekende bij label Dirty Hit in 2018 en bracht in 2020 en 2022 haar twee eerste albums ‘Fake it flowers’ en ‘Beatopia’ uit. De liedjesschrijfster stippelt haar weg verder uit met de introspectieve ‘This is how tomorrow moves’. Op het album biedt ze haar kijk op volwassenheid en verantwoordelijkheid als een jonge vrouw.

In ’Post’ zingt Beabadoobee over meerdere perspectieven op relatiebreuken. Al meent de zangeres dat het niet per se een enkel verhaallijn volgt. Het nummer is in het algemeen prettig om naar te luisteren. Al hadden we liever Laus’ stem beter kunnen horen. Het lijkt alsof de instrumentatie deze overschaduwt.

‘Beaches’ gaat dan weer gepaard met de zenuwachtigheid om nieuwe dingen te proberen. Omdat Laus voor de eerste keer uit haar comfortzone stapte om een nieuw album te maken, schreef ze dit lied. Vanaf de eerste seconde voel je de warme, Californische zonnestralen die de gitaarakkoorden uitstralen. Bovendien doet de instrumentatie in het nummer ons ietwat denken aan Weezer. Ondanks de zachtaardige aard van ‘Beaches’ krijgt het een zwaardere, emotionelere lading door beabadoobee’s onzekerheden en zorgen.

Een mooie uitblinker voor ons in ‘This is how tomorrow moves’ is ‘Ever seen’. Het nummer gaat over het zelfbesef na een zenuwinzinking. Je ervaart de zangeres haar emotionele en persoonlijke groei wanneer ze zichzelf kwetsbaar opstelt. De opbouw in dit nummer voelt zeer bewust. Niet alleen is de timing hiervan perfect, maar ook de manier waarop. Zo voelt het bij het bruggetje alsof de wereld even stilstaat, terwijl ze zingt over hoeveel ze van haar vriend houdt.

Het album neemt een andere wending met ‘The man who left too soon’. De zangeres schreef dit nummer over de overleden vader van haar vriend. Op deze manier hoopte ze om mensen in soortgelijke situaties te raken. Hierin slaagt ze dan ook: de doodeerlijke tekst, raakt meteen je gevoelige snaar. Hoewel het onderwerp van het nummer hevig is, voel je toch een hoopvolle ondertoon. Het enige jammere aan het nummer is de lengte, voor ons part mocht het iets langer duren.

Het derde album van beabadoobee blijkt een schot in de roos te zijn. Ze ontbindt er haar duivels… en demonen. De introspectie die op het album wordt ten toon gespreid, resoneert enorm met de luisteraar. De slim opgestelde tracklijst zorgt bovendien voor een vlekkeloos, cohesieve luisterervaring. Fijn aan het album is hoe de liedteksten voelen als pagina’s gegrepen uit een dagboek. Het geeft ons namelijk het gevoel dat de zangeres de teksten in de eerste plaats schreef om haar gedachten te uiten. Met hoogtepunten als ‘Girl song’ en ‘The man who left too soon’ toont ze haar potentieel trouwens als singer-songwriter.

Beabadoobee stelt het album live voor in ons land. Ze speelt op 26 november in Ancienne Belgique (tickets & info).