Duo’s die rammelen zullen wel eeuwig met the White Stripes vergeleken worden. Bass Drum Of Death (wat een naam zeg!) krijgt van het zelfde laken een broek.
Dit duo, waar zanger John Barrett de spilfiguur van lijkt te zijn, wordt namelijk door zowat elke recensent vergeleken met de verdiensten van Jack en Meg. Ergens valt dit natuurlijk wel te begrijpen. Wat deze twee uit het Noorden van Mississippi op ‘GB City’ brengen is niet meer dan elf nummers waar blijkbaar de enige voorwaarde was dat het tegelijkertijd luid en melodieus moest zijn. Bovendien is John een fervent aanhanger van de DIY-ethiek, waarbij hij zowat alles te grabbel neemt wat ook maar in zijn buurt komt. Dat gaat van een maracas, een tamboerijn of zelfs gewoon wat eenvoudig handgeklap.
Op geen enkel nummer dreigt deze sneltrein stil te vallen en het is dan ook het soort plaat die voorbij is zonder dat je het gemerkt hebt. Je wil toch invloeden horen? Het is overduidelijk dat deze twee zich lieten inspireren door een uitgebreide catalogus garagerockplaten en dit vertaald hebben in één of ander indietaaltje, wat dat ook mogen wezen. Je vindt honderden, misschien duizenden platen als ‘GB City’. Tot op heden zijn we hier bij Indiestyle het rocken echter nog niet moe, wat ons doet besluiten dat dit een aanradertje is.
Album verdeeld door Bertus