Thuis zitten wordt lyrisch vertaald naar het Engels met “home for now”. De naam van het debuut van Babeheaven, een jong West-Londens duo, heeft echter weinig met quarantaine in je kamer te maken. ‘Home for now’ is het resultaat van vier jaar gulzig leven, een lappendeken van relaties en momenten zonder avondklok. Frontvrouw Nancy Andersen en multi-instrumentalist/producer Jamie Travis gebruiken voor de soundtrack van hun levenswijze een beproefde mengvorm van pop, indie, soul en electronica.
‘Home for now’ opent met het reeds bekende ‘November’. Koude strijkers vervlechten achtereenvolgens met Andersens silky stem, lo-fi gitaren en opflakkerende percussies, een welkome comeback op Babeheavens eerste plaat. Opvolger ‘Human nature’ bevat een dosis triphop die uit de hoofden van Massive Attack lijkt ontsproten. Ook bij ‘Jalisico’ zorgt de combinatie van strijkers, Andersens soulvolle stem en de drumbeats dat wij steeds aan 3D en Daddy G moeten denken. In ‘Craziest thing’ wijkt de triphop voor echoënde gitaarsnaren. Ook in ‘Friday sky’ interfereren de nagalmen van de gitaarsynths prettig, alsof de dromerige indiebeats elke hoek van de kamer opvullen.
Doorheen de veertien nummers voegt Travis subtiele vogelgeluiden, stukjes gegrinnik, en andere samples toe, wat leidt tot een heel ruimtelijk en organisch soundscape, alsof het album écht vol leven zit. In dat opzicht vertelt de albumhoes, een ontwerp van River Cousin, veel. Het relikwieënkastje op een Margritte-achtige wolkenhemel staat vol met eigenaardigheden: spullen van Anderson’s ouders, een plant die ze in leven kon houden, en elementen van schilderijen. Het zijn de kleine dingen die je direct thuis doen voelen.
‘Home for now’ voelt soms warm en huiselijk aan, soms vlak. Daarbij onthouden we vooral de succesvolle single van 2016 (‘Friday sky’) en de nummers die het goed deden in reeds uitgebrachte ep’s (‘November’ vanop ‘Circles’ en ‘Jalisco’ vanop ‘Suspended animation’). Het zijn dankbare cadeautjes voor de fans, maar wie die al kende, blijft bij ‘Home for now’ (met uitzondering van ‘Craziest thing’ en ‘Cassette beat’) hoogstwaarschijnlijk nog op zijn honger zitten.
