Maar liefst dertien volle jaren werkte Bart Dumolyn aan ‘Carbon Monoxide’, het debuutalbum van zijn band Astromancer. En dat het het wachten waard was, daar zijn we het unaniem over eens.
Op ‘Carbon Monoxide’ worden we meegevoerd in de gedachtestroom van een onbenoemd personage dat in een hallucinante wereld vertoeft, niet zeker wetend of hij nog leeft of dood is, en in het ochtendgloren in zijn auto rondrijdt. Naarmate het album vordert raken werkelijkheid en droom steeds meer met elkaar verweven tot de dramatische climax in ‘Car Crash’ een einde maakt aan alles.
Sommige nummers, zoals opener ‘Carbon Monoxide’, ‘Darktime’ en ‘Car Crash’ duren langer dan zes minuten. Dit heeft potentieel om te gaan vervelen, maar opmerkelijk genoeg is dit hier helemaal niet het geval. Door een stevige ritmesectie gesteunde donker-romantische songs die een verhaal vertellen lijken de sleutel tot succes. De fijnhorigen onder ons zullen zeker de subtiele details op het album weten te appreciëren, net zoals de zwoele Cohen-achtige stem van Dumolyn die prachtig samengaat met die van Nikkie Van Lierop.
‘Carbon Monoxide’ is een album dat het best alleen in het donker, liefst met nog wat dramatische regen op de achtergrond, beluisterd wordt. Je hoeft zeker niet bang te zijn voor hoofdpijn, misselijkheid en een onverklaarbare vermoeidheid die typisch zijn voor een koolstofmonoxidevergiftiging, maar bereid je wel voor op gegarandeerde kippenvelmomenten.
Verdeeld door Kinky Star Records