Hoeza, het is het internationale jaar van het rif! En dan hebben we het niet over vettige gitaarriffs, maar wel over bontgekleurde koraalriffen. Die keiharde dieren die we lekker ironisch sponzen noemen, hebben nu hun eigen soundtrack gekregen. Hoewel ze dringende hulp kunnen gebruiken, gaan we er geen doekjes om winden: de muziek werd bijeen gejamd door Animal Collective, en laat dat nu één van onze favoriete beestenboelen op aarde zijn.

Het losse collectief wordt ditmaal vertegenwoordigd door Avey Tare, Deakin en Geologist, en het ontbreken van Panda Bears stem en percussie wordt al snel duidelijk. Opener ‘Hair cutter’ en het daarop volgende ‘Buffalo Tom’ transporteren ons nochtans moeiteloos naar de wondere onderwaterwereld met hun gedempte, trage akkoordenwissels en een mijmerende Avey Tare. ‘Tangerine reef’ raakt echter nooit echt uit de monochrome wereld die onze helden vanaf noot één neerplanten, en een rif zonder kleuren blijkt toch niet zo wonderlijk.

Prachtige momenten zijn er nochtans voor het rapen. Er is bijvoorbeeld ‘Buxom’, dat langzaam opbloeit en verder de diepe oceaan in dobbert als een uit poliep ontsproten oorkwal (voor het eerst in vijf jaar kunnen we deze kennis aanwenden). ‘Jake and me’ is dan weer een meditatieve rustpauze op de rug van een voortzwevende rog en op‘Hip sponge’ blaast Avey Tare kleine, ploppende belletjes in het rond.

Laat het duidelijk zijn, ons probleem met ‘Tangerine reef’ is niet dat er trage, dronende momenten zijn, maar wel dat er énkel zo’n momenten zijn. Fantastische platen als ‘Feels’, ‘Sung tongs’ en het meer obscure ‘Here comes the Indian’ zaten namelijk vol met folky én elektronische hoogtepunten waarin Animal Collective losjes alle kanten op zweefde. Die albums zijn echter fantastisch door hun balans tussen hun zachte en losgeslagen kant, alwaar ‘Tangerine reef’ nooit wakker wordt geschud met een stevige stroomversnelling. Voor liefhebbers van Animal Collectives meest zweverige, vormloze materiaal zal deze plaat een aangenaam tussendoortje zijn, maar de afslag naar de Oost-Australische Golfstroom hebben ze toch gemist, dude.