Na een pauze van drie jaar is Marina Diamandis terug met haar nieuwe plaat ‘Love + fear’. Hierop laat ze haar ‘Diamonds’ achterwege, terwijl ze probeert te bewijzen dat ze ook zonder hen even hard kan blinken. Een maand eerder dan de officiële release van ‘Love + fear’ werd eerste helft ‘Love’ gedropt. Het was een fijn weerzien met vertrouwd klinkende popnummers als ‘Superstar’ en ‘Orange trees’. Ook ‘Baby’, een samenwerking met Clean Bandit, klinkt vanaf de eerste seconde als het nieuwe zomerhitje dat we de komende maanden nog veel zullen horen in de hippere strandclubs.

Het eerste deel van het album staat bol van de goed klinkende songs. Dat is zeker niet slecht, maar soms missen we wat diepgang: teksten als “Everybody tells us what to do do do / Think they really know what’s good for you you you” wijzen voor ons nu niet meteen op briljant schrijftalent. ‘To be human’ doet ons dan weer wél nadenken. MARINA reflecteert in het nummer over wat ons nu juist menselijk maakt. Dat doet ons wel heel erg denken aan haar vroegere platen ‘Froot’ en ‘Electra heart’, waar dit soort existentiële onderwerpen schering en inslag waren. De tweede reden waarom ‘To be human’ tot onze favorieten behoort: een popsong die het heeft over “go to Russia / see the Red Square / Lenin’s body / laying dead there” is op zijn minst merkwaardig te noemen.

Waar ‘Love’ vrolijke nummers bevat die ons zelfvertrouwen en motivatie moeten inspreken, gaat ‘Fear’ wat dieper. Het tweede deel van het album luistert als een verhaal, een droevige liefdesnovelle waarin MARINA haar hart uitstort bij iemand, maar die haar liefde niet kan beantwoorden. ‘Believe in love’ is op die manier het mooie en optimistische begin tussen de twee geliefden, ‘You’ de ontkenningsfase en ‘Karma’ de dag waarop haar hart gebroken wordt. Na een lang verwerkingsproces vindt ze uiteindelijk haar krachten terug in ‘No more suckers’, en in ‘Soft to be strong’ bewijst ze dat het niet altijd slecht is om onze zwakheden toe te geven.

‘Love + fear’ zijn voor ons eerder twee aan elkaar vastgeplakte platen. Het ene album is een compilatie-cd’tje met zomerhits, het tweede één waarop een tragisch liefdesverhaal wordt verteld. Vergeef ons, maar dan verkiezen we toch voor één keer ‘Fear’ boven ‘Love’.