Zou Britse techno-avant-gardist Actress een trouwe NTS-luisteraar zijn of misschien een Arca-stan? Darren Cunningham valt wellicht niet onder een enkele noemer terug te brengen, maar met een uur lange beat-tape komen als voorproefje van een aanstaand album doet toch terugdenken aan het zeer gesmaakte ‘@@@@@’-project van zijn Venezolaanse collega eerder dit jaar. Klagen doe je er echter niet om aangezien ’88’ net zoals zijn Latijns-Amerikaanse tegenhang(st)er kan overtuigen.
De extra mysterieuze zweem die rond de tape hing, verzorgde bovendien direct de promo voor de nieuwe lp op Ninja Tune verzorgd werd. Een raadsel met slechts de hint “Club love” leidde sommigen naar het juiste antwoord en bijgevolg de naam van de langspeler ‘Karma & desire’ alsook een .zip-file met tracklist en hints naar samenwerkingen. ’88’ zelf doet op zijn beurt eveneens raden naar de trackverdeling en biedt als het ware een blik achter het creatieve proces van de Brit.
De ruw afgewerkte tracks vloeien namelijk abrupt in elkaar over waarbij compressie-artefacten, krakende vinylsamples en pure Gaussische ruis zich op elk ogenblik vermengen. Het geheel lijken vaak schetsen van nummers zoals het intens gejengel van (vermoedelijk) ‘Struct’ of ‘Uptndown’ dat ambient met een soort van Justice-achtige elektro combineert in minder dan 2 minuten. Zo’n 23 minuten diep in het project weet Actress te overtuigen met slepende, ruisende ritmes die niet veraf van werk op ‘Selected ambient works 1985-1992’ en later knipogen naar het minimale werk van Terrence Dixon. Later hoor je grauwere soundscapes die eenvoudigweg weten te omarmen met hun warme pads. Dat doet de Brit toch weer erg goed. Met de stuiterende arpeggio’s van een kwartier eerder in de tape en hun begeleiding van wat dertig jaar oude drummachine-ritmes laten op hun beurt de sterkte van Cunningham zien buiten het techno en ambient-spectrum.
Met dit originele behind the scenes-project zet Actress zich wederom op de kaart als één van Engelands meest interessante producers. ’88’ mag dan wel bij tijden als een stoffig schetsboek klinken, maar wie dieper in de ruis durft te graven, vindt hoop en hype voor die opkomende lp.