Sampha is allang geen onbekende meer in de muziekwereld. Zijn indrukwekkende stem speelde een grote rol op het debuut van SBTRKT, Drake deed beroep op zijn kunnen op ‘Nothing was the same’ en ook Kanye West schakelde hem in op ‘The life of Pablo’. Dat we al een hele tijd uitkeken naar een debuutalbum van de zanger is bijgevolg een understatement.

Met zo’n indrukwekkend cv, kon ‘Process’ alle richtingen uitgaan. We zijn dan ook blij dat de Brit zijn zang centraal stelt. Hét voorbeeld daarvan is ‘(No one knows me) like the piano’. De zanger toont aan dat hij zelfs met minimale pianobegeleiding kan imponeren. Zijn kenmerkende, net iets hogere stem is meteen ook de drijvende kracht achter het album. Er wordt overwegend voor een alternative r&b-aanpak gekozen. Beats zijn aanwezig en mogen hun plaats opeisen, maar harde bangers moet je niet meteen verwachten. De instrumentatie ligt in dezelfde lijn als het werk met SBTRKT, zij het dan met minder focus op de toentertijd heel hippe postdubstepsound, en meer aandacht voor de r&b-kant van het muzikale spectrum. Met acht van de tien nummers die hij zelf producete, weet Sampha op dat vlak ook uit te halen. De beats bruisen en zoemen netjes binnen de lijntjes waardoor de aanwezige energie evenwichtig gedoseerd blijft.

Als dat eerder braaf klinkt, dan klopt het ergens wel. De teksten zijn namelijk te belangrijk en emotioneel om te moeten concurreren met de muziek. Het verlies van zijn moeder aan kanker staat centraal op ‘Process’. Niet alleen de rouw op zich, maar ook verwijten door afwezigheid, een gemis aan een thuis en onzekerheid over het ontdekken van een knobbeltje hakken diep tijdens het luisteren. Die verwoording van zijn verdriet geeft een extra dimensie aan het werk van Sampha dat op samenwerkingen met andere artiesten amper aan bod kwam.

Sampha doet op zich weinig vernieuwends. Net door de juiste balans te vinden tussen alle verschillende elementen en die over de hele lijn door te trekken, overstijgt hij op zijn dooie gemak de middelmaat. Het is daardoor moeilijk om te bevatten waarom ‘Process’ zo goed werkt, tot plots het besef komt dat je deze plaat niet kapot moet analyseren. Je laten overspoelen door het geheel is een veel beter idee.

Sampha staat op 12 maart in de AB, meer info en tickets via deze link.