We hebben opnieuw een week achter de rug waarin het elke dag weer logischer werd om je geloof in de wereld te verliezen. Gelukkig zijn hier weer tien nummers die de werkelijkheid wat makkelijker maken om te verteren, deze keer gekozen door Jens en Thomas. We hebben een zijproject van Thee Oh Sees, steengoede emo, bizarre pop en vrolijke rap in de aanbieding. Ontdek dat alles hieronder en volg natuurlijk onze Spotify-lijst hieronder als dat je ding is.
Damaged Bug – Bog dash
Damaged Bug is de solonaam van Thee Oh Sees-frontman John Dwyer. Met ‘Bog dash’ brengt hij een nummer dat de intro nooit echt achter zich laat, en maar goed ook. Drie minuten lang wordt een spanning opgebouwd die nergens heen gaat, en maar goed ook. (Jens)
Sorority Noise – No halo
Diep ademhalen. Diep zuchten. Dingen niet te serieus proberen te nemen. Meer gravitas en rust proberen uitstralen. Diep ademhalen. Diep zuchten. (Jens)
Howie Lee – Bankers
Elke keer als ik iets goed vind van Ryan Hemsworth z’n Secret Songs label heb ik een standaardtekstje klaar over happy en sad. Nu past het tekstje er niet bij. Verdomme. Hoe kan ik zo efficiënt werken? Tijds- en kostbesparend. Euhmmmm ja dus Howie Lee komt uit het Oosten en dook in de droomwereld van een Chinese bankier. Luisteren en vooral kijken. (Jens)
Kelly Lee Owens – Anxi. (feat. Jenny Hval)
Dit jaar brengt de Britse artieste Kelly Lee Owens haar eerste solo-album uit. ‘Anxi.’ is de eerste single daaruit en bevestigt meteen waarom de producer zo in het oog te houden is: ze weet hier perfect haar techno-invloeden (deels opgedaan bij ex-collega Daniel Avery) zo fijnzinnig en warm te kanaliseren in een etherische popsong dat ze een perfecte sfeer scheppen voor Jenny Hvals soms ijle dan weer directe vocals. (Thomas)
Dirty Projectors – Up in Hudson
Over het algemeen ben ik niet zo’n Dirty Projectors-fan (don’t @ me), maar de nieuwe single ‘Up in Hudson’ kan me wel bekoren. In zeven en een halve minuut kraamt Dave een beetje onzin uit, krijg je typische irritante koortjes en moet je een zagende gitaarsolo ondergaan, daarvoor krijg je wel heel wat terug. Met name de dreunende instrumentatie in het refrein, de mooie maar tegelijk emotionele vocals en de grillige structuur maken van deze nieuwe single zo’n boeiende en betoverende luistervaring. (Thomas)
Mozart’s Sister – Moment 2 moment
Weten jullie nog waar Grimes begonnen is? Op een boot met kippen en patatten oké ja, maar vooral op Arbutus Records! Weten jullie waar Mozart’s Sister begonnen is? Oké ja op de krochten van indiestyle punt be, maar vooral ook op Arbutus Records! En da’s niet de enige link die de twee hebben: op ‘Moment 2 moment’ doet Caila Thompson-Hannant met haar zweverige synthpop en hoge stemmetje meer dan eens denken aan Claire Boucher, al mag het hier met stralende, zinderende electronica en opgewekte schreeuwtjes nog dat tikkeltje euforischer. Fans van de betere electro-pop letten maar best goed op. (Thomas)
Baba Stiltz – Baby
Had ik het hierboven al over de technopop van Kelly Lee Owens, dan nemen we met Baba Stiltz een duik in house-pop. Voor zover die dingen natuurlijk bestaan. ‘Baby’ is een nostalgisch liedje dat speels omspringt met auto-tune en olijke synths om zo een contrast tussen de break-up-lyrics en een goedgemutste productie te scheppen. Het resultaat is zo een stijlvolle song (niet voor niets uit Zweden) die naast een verfrissend geluid, ook afhankelijk van je gemoed een multifunctionele bijdrage kan leveren in je bestaan. (Thomas)
Corbin – Destrooy
Corbin, nog steeds beter bekend onder z’n vorige artiestennaam Spooky Black, loste deze week z’n eerste nieuwe song in meer dan een jaar tijd. ‘Destrooy’ keert nog meer de rug toe naar hiphop en de sadboy-referenties van het oude werk en opteert voor een sound vol reverb die meer doet denken aan andere internetkids als Lauren Auder en Watergh0st. Het resultaat is een hartverscheurend gitaarliedje dat met z’n spaarzame aanpak emotioneel echt rauw aanvoelt. Supermooi, superdroevig. (Thomas)
Nkisi – When you least expect it
De Leuven-born, Londen-based artieste Nkisi maakt zich klaar voor de release van een nieuwe ep met ‘When you least expect it’, een nummer dat ze eerder al in een mixtape voor The FADER stopte. Het blijft echter waanzinnig goed met z’n spartaans ritme, bezwerende synths en brutale samples. Je kan een bange blanke mens zijn en je daardoor laten afschrikken óf je kan er net voor kiezen om je volop in de quasi-religieuze ervaring te storten. Ik opteer alvast voor het laatste. (Thomas)
Kodie Shane – NOLA
Hoewel er een nieuwe generatie rappers (denk Young Thug, Lil Yachty en Lil Uzi Vert) komaf lijkt te willen maken met veel clichés uit het genre, blijven mannen de boel domineren. Kodie Shane, 18-jarige artieste uit de Sailing Team crew, gaat daar met de fijne mixtape ‘Big trouble little jupiter’ verandering in brengen. Op hoogtepunt ‘NOLA’ merk je alvast dat ze met haar vocals – ergens tussen rap en zang – niet de autotune van haar mannelijke collega’s nodig heeft om recht te blijven. Over een inventieve, optimistische producties heeft ze het over taarten opblazen, mooie stijl. (Thomas)